Γ. Βόγλης: «Πηγή των θεμάτων της τραγωδίας είναι η Ομηρική Επική
Δήλος, το ιερό νησί, όπου γεννιέται ο Απόλλωνας. Το τρίγωνο Δήλου – Τήνου – Μυκόνου είναι το φωτεινότερο σημείο της υδρογείου, μετρημένο από σύγχρονους επιστήμονες. Είναι τυχαίο άραγε;Δελφοί. Ο Ομφαλός της Γης. Εκεί εδρεύει ο Απόλλων, που καθορίζει και κατευθύνει τις μοίρες, την ειμαρμένη των θνητών….
Ο ιερός τρίποδας, το τριαδικό σύμβολο: παρελθόν, παρόν, μέλλον.
Ο Διόνυσος, ο γήινος θεός της αμπέλου, του ενστίκτου, της γιορτής, της σάρκας, ο τιμωρός όσων δεν τον ακολουθούν γεννά το θέατρο, που σμίγει με το Απολλώνιο και το εξελίσσει στην τελειότερη και πιο ολοκληρωμένη μορφή λόγου και ποίησης, την τραγωδία…Πηγή των θεμάτων της τραγωδίας είναι η Ομηρική Επική Μυθολογία. Είναι όμως απλά Μυθολογία ή μήπως μέσα σε αυτήν είναι κρυμμένοι κώδικες συμπυκνωμένης Κοσμικής Γνώσης;
Ο υπέρτατος θεός Ζευς, ήταν απλά άτακτος και ζευγάρωνε με θνητές μόνο ή μήπως από τις διασταυρώσεις αυτές γεννώνται θεοί και ημίθεοι με συγκεκριμένες εντολές και αποστολές;
Στην Ιλιάδα, η Αθηνά με κάθε ακτίνα που εκτοξεύει από τον Γοργόνειο λίθο, που υπήρχε στην περικεφαλαία της, εξοντώνει 300 αντιπάλους. Τι ενέργεια ήταν αυτή; Σήμερα έχουν ξεκινήσει έρευνες μυστικές για την Γοργόνεια ενέργεια, που θα έχει πολλαπλάσια ισχύ και από την ατομική και από τη λέιζερ…..
Όλα τα αρχαία θέατρα βρίσκονται σε ιερούς χώρους λατρείας κάποιας θεότητας και είναι πλέον γνωστοί οι απόλυτα γεωμετρικοί συσχετισμοί μεταξύ τους σε ισόπλευρα τρίγωνα, με πλήρη μαθηματική γνώση και καθόλου τυχαία, αφού στους χώρους αυτούς υπάρχει ιδιαίτερα έντονη ενέργεια, την οποία αισθάνονται, λιγότερο ή περισσότερο όσοι βρεθούνε κει. Από πού πηγάζει αυτή η ενέργεια; Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες μιλούν για πύλες κοσμικής επικοινωνίας, επομένως Ναός, Τελετουργία, Θέατρο, ακόμη ένας Ιερός Τρίποδας…..
Δεν υπάρχει θεατρικό έργο που να μην είναι πολιτική θέση και πράξη. Το καλό θέατρο φωτίζει προβλήματα, ασκεί κριτική, χωρίς να προτείνει λύσεις, ερεθίζει μόνο τη σκέψη και τον προβληματισμό του θεατή. …
«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθει το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία» (Ισοκράτης).
Ο Αισχύλος με την Ορέστεια εξυμνεί και την εδραίωση του μέγιστου δικαστικού θεσμού μέχρι σήμερα, του Αρείου Πάγου, στους Επτά επί Θήβας θέτει το θέμα της εμφύλιας διαμάχης και πάλι για την απόκτηση της εξουσίας, όπου η κατάρα του Οιδίποδα βαραίνει και τα δυο αδέλφια…
Στον Προμηθέα Δεσμώτη, ο Προμηθέας δέχεται πρεσβευτές που τον συμβουλεύουν να
υποταχθεί στη νέα τάξη πραγμάτων, αλλά εκείνος αρνείται την υποταγή….Ο Οιδίπους Τύραννος χρεώνεται όλη την ευθύνη, πολιτική και ανθρώπινη, για την συμφορά της πόλης και αυτοτιμωρεί τον εαυτό του….
Στην Αντιγόνη ο Κρέοντας απαγορεύει την ταφή του νεκρού Πολυνίκη, ύψιστη ύβρις προς το θείο και ανθρώπινο νόμο και η αλαζονεία και τυφλή αδιαλλαξία του οδηγούν τη χώρα στον τελικό της αφανισμό….
Ο Φιλοκτήτης πληγωμένος και εξόριστος, αρνείται να δώσει το ισχυρό και καταστροφικό Ηράκλειο τόξο στους Αχαιούς που θέλουν την πλήρη ισοπέδωση μιας χώρας…. Μήπως και αυτό δεν μας θυμίζει κάποιους πολέμους του σήμερα;
Στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι ο Αγαμέμνων θυσιάζει την Ιφιγένεια κάτω από την πίεση της αρχηγίας ενός αρπακτικού στρατού και μιας εκστρατείας , όπου με το τέλος της δεν ξέρουμε ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος…
Στην Εκάβη και τις Τρωάδες, οι «πολιτισμένοι» Έλληνες, με ασήμαντες αφορμές συντελούν την πιο στυγερή και αμείλικτη γενοκτονία. Πόσες τέτοιες γενοκτονίες δεν βιώσαμε και βιώνουμε σήμερα;
Στη Μήδεια, ο Ιάσων δίνει μαθήματα πολιτισμού και ήθους στη βάρβαρη, ξεχνώντας πως είναι εγγονή του Ήλιου με υπερκόσμιες δυνάμεις, εκείνη προδίδει πατέρα και πατρίδα, γίνεται φόνισσα για να τον κάνει ήρωα και για την αγνωμοσύνη και την αλαζονεία του τον τιμωρεί σκληρά, σκοτώνοντας τα παιδιά της, σέρνοντας τον ίδιο στον εξευτελισμό και με τον θάνατο της μέλλουσας νύφης, του φράζει κάθε δρόμο για να γίνει βασιλιάς και γενάρχης.
Στις Βάκχες ο Πενθέας, ένας απόλυτα σκληρός και φασιστικά αδιάλλακτος εξουσιαστής, αρνείται να αποδεχθεί την λατρεία του Διόνυσου και τιμωρείται σκληρά και αδυσώπητα. Ο Διόνυσος τον διασύρει ντυμένο γυναίκα μέσα από τους δρόμους της Θήβας και τον οδηγεί
στον φρικαλέο θάνατο του διαμελισμού από την ίδια του τη μάνα. Ο θεός τιμωρός καταστρέφει την Θήβα και τον λαό της που δέχονταν να διοικείται από έναν τέτοιο εξουσιαστή..Στο αρχαίο δράμα πολλά και επιστημονικά στοιχεία ζητούν μια λογική εξήγηση με τα σημερινά πάντα δεδομένα …
Στον Οιδίποδα επί Κολωνώ, προτρέπονται οι κόρες του να αποχωρήσουν από τον τόπο τούτο χωρίς να δουν και να ακούσουν τον τρόπο του θανάτου του Οιδίποδα, στρέφοντας το κεφάλι τους όμως, εκείνος είχε εξαφανιστεί και μόνο ο βασιλιάς (Θησέας) στεκόταν με το χέρι στο μέτωπό του σηκωμένο, σκεπάζοντας τα μάτια του, σαν από φόβο από κάτι φοβερό που φανερώθηκε, κι ανθρώπου μάτι δεν αντέχει να το δει. Ποια να ήταν άραγε τα απόρρητα και τα απαγορευμένα, που θνητός και αμύητος δεν έπρεπε να δει και να ακούσει; Ο Οιδίπους και ο Θησέας ήταν γόνοι θεϊκής διασταύρωσης. Και τι είδους λάμψη κατήλθε, και πήρε τον Οιδίποδα; Πρόκειται για λάμψη ή για ανάληψη;
Στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι, γνώριζαν τους αστερισμούς και τις επιρροές τους, καθώς «Με τον Σείριο σιμά στην εφτάφωτη Πούλια, δεν ακούγονται ούτε πουλιά ούτε η θάλασσα και ο άνεμος σωπαίνει πάνω από τον Εύριπο»
Η Μήδεια ανυψώνεται πάνω σε ένα παράξενο άρμα σταλμένο από τον Ήλιο, τον πατέρα του πατέρα της. ….
Ποια υπερδύναμη ενεργειακή ισχύ να είχε το Ηράκλειο Τόξο του Φιλοκτήτη, που με αυτό οι Έλληνες θα συνέτριβαν τα τείχη της Τροίας;
Στον Προμηθέα Δεσμώτη ο Ωκεανός και οι Ωκεανίδες φτάνουν στον τόπο του μαρτυρίου με ένα τετράποδο φτερωτό άρμα, που οδηγεί ο Ωκεανός με τη θέληση και όχι με το χαλινάρι…
Στον Προμηθέα, ο Αισχύλος περιγράφει τρομερά πράγματα. Πως τα γνώριζε; Ο ίδιος ήταν γιος ιερέα και πιθανόν να πήρε τα στοιχεία από τα συγγράμματά του, καθώς με τον Προμηθέα αποκάλυψε πολλά μυστικά. Έτσι εξηγείται η πιθανή απόπειρα δολοφονίας του από το ιερατείο, ενώ οι άλλες δυο τραγωδίες της τριλογίας χάθηκαν
Επομένως, μια σύγχρονη προσέγγιση του Αρχαίου Δράματος σκηνοθετικά, οφείλει να φωτίζει τους ιστορικούς και επιστημονικούς συσχετισμούς και τις ομοιότητες του τότε με το σήμερα… και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει όλοι οι συντελεστές μιας παράστασης να έχουν πολιτική συνείδηση και σφαιρικά πολύπλευρη
γνώση. Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Η εσωτερική διαχείριση της πολιτικής μας ζωής γενικώς, και η είσοδός μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την συγκεντρωτική και χειραγωγημένη διοίκηση, αποδυνάμωσε την ατομική πρωτοβουλία και διαμόρφωσε ένα μεγάλο ποσοστό των νεότερων γενεών σε απολιτικά όντα με εξειδικευμένη επαγγελματική κατάρτιση και μόνο, μια νέα δηλαδή μορφή πολιτών, όπου τα αποτελέσματα της συμμετοχής τους στην εξέλιξη και διαμόρφωση των επερχόμενων κοινωνιών είναι προς το παρόν αστάθμητη….. Ένα παγκόσμιο φαινόμενο που μέσα από την απαξίωση και τον εκφυλισμό των ιδεολογικών αξιών και την έλλειψη ενός εποικοδομητικού και εξελικτικού Δημοκρατικού διαλόγου, ο σύγχρονος πολίτης του κόσμου ασφυκτιά υπαρξιακά…..Έτσι μίλησε για την Κρυπτογραφημένη γνώση στο Αρχαίο Δράμα ο Ηθοποιός Γιάννης Βόγλης στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θήβας «ΛΑΪΟΣ» το βράδυ της Κυριακής στο Συνεδριακό Κέντρο Θήβας.
«Η μουσική στην Αρχαία Πολιτεία και το Θέατρο έπαιζε σημαντικό ρόλο στον κοινωνικό ιστό, για θεραπευτικούς σκοπούς, για την προσωπική του ηρεμία και στα σχολεία πολύ περισσότερο, όπου ο ήχος ανέπτυσσε τους νευρώνες του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα τα παιδιά να αποκτούν ιδιαίτερη ευστροφία» εξήγησε ο δεύτερος ομιλητής της εκδήλωσης καθηγητής μουσικής Μιχάλης Καραβασίλης, ο οποίος είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίζει την λύρα του Απόλλωνα, την οποία ο ίδιος κατασκεύασε, όπως την σκίτσαρε από την βάση ενός αμφορέα μηκυναΊκής περιόδου, που είδε σε έκθεση αρχαιοτήτων στις ΗΠΑ!!!, την αρχαία ελληνική μουσική της οποίας απόλαυσαν οι παρευρισκόμενοι!
