Ας μου επιτραπεί μια πρώτη προσέγγιση.Κατ’ αρχήν, το ότι το Νοσοκομείο της πόλης μας συγκεντρώνει θετικά σχόλια από την έρευνα αυτή, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μας οδηγήσει σε εφησυχασμό, ως προς την διαπιστωμένη ανεπάρκεια στην παροχή υπηρεσιών υγείας στην περιοχή μας. Τα προβλήματα στην παροχή υπηρεσιών είναι διαπιστωμένα σε πανελλαδικό επίπεδο. Και βεβαίως είναι δικαίωμα του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη η παροχή υψηλών υπηρεσιών. Αν λοιπόν υπάρχει ένα πρώτο συμπέρασμα, δεν είναι ότι πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από το επίπεδο των υπηρεσιών του Νοσοκομείου μας. Είναι ότι, με βάση τα περιορισμένα μέσα και την ελλιπή χρηματοδότηση, το προσωπικό του Νοσοκομείου παράγει έργο σε πολύ καλύτερο βαθμό από την συντριπτική πλειοψηφία των υπόλοιπων κρατικών Νοσοκομείων. Και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε.
Επί της ουσίας: Πού βασίζονται λοιπόν οι φήμες για δήθεν κλείσιμο του Νοσοκομείου;;; Ποιοι και γιατί τις διακινούν;;;
Το φαινόμενο να χορεύει η πόλη στους ρυθμούς φημολογιών δεν είναι καινούργιο. Το ζήσαμε έντονα τα τελευταία χρόνια.
Το ζήσαμε με το θέμα των αγροτικών προϊόντων της περιοχής μας, που οδηγήθηκαν στην απαξίωση. Οι αγρότες μας αδυνατούν να βρούν αγοραστές των προϊόντων τους, χωρίς εντούτοις να υπάρχει καμία επίσημη επιστημονική μελέτη που να διαπιστώνει την ακαταλληλότητά τους.
Το ζήσαμε με την ιστορία του εργοστασίου καύσης των απορριμμάτων. Μάθαμε από δημοσίευμα μικρομεσαίας εφημερίδας, ότι…τα ΜΑΤ προστάτευαν το…εργοτάξιο του εργοστασίου, από τους εξαγριωμένους κατοίκους της περιοχής, αλλά η…σωτήρια παρέμβαση τοπικής βουλευτού έλυσε το πρόβλημα. Ειρήσθω εν παρόδω: της ίδιας βουλευτού, που πρόσφατα…επισκέφθηκε τον Υφυπουργό Υγείας, και…έλυσε και το πρόβλημα του νοσοκομείου…Το ότι ποτέ δεν στήθηκε εργοτάξιο, και ποτέ δεν ήρθαν τα ΜΑΤ στη Θήβα, δεν απασχόλησε κανέναν…
Ζούμε το ίδιο σκηνικό πάλι, με τις φήμες για το κλείσιμο του Νοσοκομείου. Ανυπόστατες, αβάσιμες, χωρίς καμία επαλήθευση, χωρίς κανένα ενδεικτικό έστω στοιχείο.
Το φαινόμενο να χορεύει η πόλη στους ρυθμούς φημολογιών δεν είναι καινούργιο. Το ζήσαμε έντονα τα τελευταία χρόνια.
Το ζήσαμε με το θέμα των αγροτικών προϊόντων της περιοχής μας, που οδηγήθηκαν στην απαξίωση. Οι αγρότες μας αδυνατούν να βρούν αγοραστές των προϊόντων τους, χωρίς εντούτοις να υπάρχει καμία επίσημη επιστημονική μελέτη που να διαπιστώνει την ακαταλληλότητά τους.
Το ζήσαμε με την ιστορία του εργοστασίου καύσης των απορριμμάτων. Μάθαμε από δημοσίευμα μικρομεσαίας εφημερίδας, ότι…τα ΜΑΤ προστάτευαν το…εργοτάξιο του εργοστασίου, από τους εξαγριωμένους κατοίκους της περιοχής, αλλά η…σωτήρια παρέμβαση τοπικής βουλευτού έλυσε το πρόβλημα. Ειρήσθω εν παρόδω: της ίδιας βουλευτού, που πρόσφατα…επισκέφθηκε τον Υφυπουργό Υγείας, και…έλυσε και το πρόβλημα του νοσοκομείου…Το ότι ποτέ δεν στήθηκε εργοτάξιο, και ποτέ δεν ήρθαν τα ΜΑΤ στη Θήβα, δεν απασχόλησε κανέναν…
Ζούμε το ίδιο σκηνικό πάλι, με τις φήμες για το κλείσιμο του Νοσοκομείου. Ανυπόστατες, αβάσιμες, χωρίς καμία επαλήθευση, χωρίς κανένα ενδεικτικό έστω στοιχείο.
Είμαι βέβαιος, ότι, μετά τη δημοσίευση της έρευνας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, ούτε οι κάτοικοι της Λιβαδειάς, ούτε οι κάτοικοι της Λαμίας, ούτε οι κάτοικοι της Χαλκίδας, της Άμφισσας ή του Καρπενησίου, θα αναγάγουν σε μείζον ζήτημα το ενδεχόμενο να κλείσει το Νοσοκομείο της πόλης τους. Στις δικές τους πόλεις, η αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων είναι διαφορετική. Στις δικές τους πόλεις, δεν ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα.
Εδώ; Εδώ, όλα δείχνουν ότι μια μικρή ομάδα κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων επιχειρεί απεγνωσμένα να κατοχυρώσει την παρουσία της, πρωτοστατώντας σε αγώνες ενάντια στην…καταστροφή της πόλης. Καταστροφή, που συνήθως δεν επέρχεται. Και φυσικά, δεν επέρχεται, επειδή…οι ίδιοι είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα…Το ίδιο έκανε και ο Δον Κιχώτης. Ο συμπαθής ήρωας του Θερβάντες έδινε μάχες ενάντια σε ανεμόμυλους, τους οποίους βάφτιζε «εχθρούς», και οι οποίοι βεβαίως στο τέλος γνώριζαν την ήττα…Εκείνος όμως είχε τουλάχιστον το ακαταλόγιστο…
Εδώ; Εδώ, όλα δείχνουν ότι μια μικρή ομάδα κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων επιχειρεί απεγνωσμένα να κατοχυρώσει την παρουσία της, πρωτοστατώντας σε αγώνες ενάντια στην…καταστροφή της πόλης. Καταστροφή, που συνήθως δεν επέρχεται. Και φυσικά, δεν επέρχεται, επειδή…οι ίδιοι είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα…Το ίδιο έκανε και ο Δον Κιχώτης. Ο συμπαθής ήρωας του Θερβάντες έδινε μάχες ενάντια σε ανεμόμυλους, τους οποίους βάφτιζε «εχθρούς», και οι οποίοι βεβαίως στο τέλος γνώριζαν την ήττα…Εκείνος όμως είχε τουλάχιστον το ακαταλόγιστο…
Και βέβαια, στις υπόλοιπες πόλεις της περιοχής μας, όσοι ασχολούνται με τα Μ.Μ.Ε. και την ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής, δείχνουν μια σοβαρότητα ως προς τη διασταύρωση των ειδήσεων που αφορούν τις πόλεις τους. Εδώ;; Εδώ, ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο νοσοκομείο της Θήβας, σε πρόσφατο δελτίο ειδήσεων περιφερειακού τηλεοπτικού σταθμού, σχεδόν υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη από τις παρουσιάστριες του δελτίου, επειδή τόλμησε να ισχυριστεί ότι το Νοσοκομείο της Θήβας δεν καταρρέει… Προφανώς, οι εδώ εκκολαπτόμενοι σταρ της δημοσιογραφίας, αλλιώς είχαν παρουσιάσει τα πράγματα…
Και το ερώτημα είναι: Ποιο θα είναι το επόμενο θύμα όσων αγωνιούν να δείξουν τις κοινωνικές τους ευαισθησίες και τις αγωνιστικές τους διαθέσεις, αφού πρώτα θα έχουν κανιβαλίσει όσο μπορούν την τοπική κοινωνία, προκαλώντας αγωνία και πανικό;;
Ποιος άλλος τομέας της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της Θήβας, θα δεχθεί την απαιτούμενη δυσφήμιση, ώστε στη συνέχεια να βγούν στο προσκήνιο οι…σωτήρες;;;
Ποιος άλλος τομέας της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της Θήβας, θα δεχθεί την απαιτούμενη δυσφήμιση, ώστε στη συνέχεια να βγούν στο προσκήνιο οι…σωτήρες;;;
Ελπίζω πραγματικά, η Θήβα να μην έχει την ίδια αντιμετώπιση στο μέλλον.
Ελπίζω, για το καλό της πόλης μας και όλων μας, να μη μπει με τις ίδιες μεθόδους στο στόχαστρο, η νέα δημοτική αρχή.
Δεν ανησυχώ για το αν θα κλείσει το Νοσοκομείο της Θήβας.
Ανησυχώ για το τι ακόμα θα αντιμετωπίσει η τοπική κοινωνία, όσο δεν απομονώνεται πολιτικά και κοινωνικά η μικρή αυτή μερίδα ανθρώπων που προκειμένου να διασφαλίσουν την παρουσία τους, δεν έχουν κανένα, μα κανένα, πολιτικό, κοινωνικό ή ηθικό φραγμό…
Ελπίζω, για το καλό της πόλης μας και όλων μας, να μη μπει με τις ίδιες μεθόδους στο στόχαστρο, η νέα δημοτική αρχή.
Δεν ανησυχώ για το αν θα κλείσει το Νοσοκομείο της Θήβας.
Ανησυχώ για το τι ακόμα θα αντιμετωπίσει η τοπική κοινωνία, όσο δεν απομονώνεται πολιτικά και κοινωνικά η μικρή αυτή μερίδα ανθρώπων που προκειμένου να διασφαλίσουν την παρουσία τους, δεν έχουν κανένα, μα κανένα, πολιτικό, κοινωνικό ή ηθικό φραγμό…
