Άμεσα, αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα για το ελαιόλαδο ζητά ο Σπύρος Δανέλλης από την Κομισιόν

Ο τομέας του ελαιολάδου στην ΕΕ αντιμετωπίζει μία τεράστια κρίση, που φαίνεται να έχει διαρθρωτικά χαρακτηριστικά. Αυτό αποτυπώνεται σε μια μείωση στο εισόδημα του ελαιοπαραγωγού το 2010 σε σχέση με αυτό του 2009 ίση με 5,7%, που ακολούθησε μια πτώση μέχρι 15,2% το 2009 και γενικότερα μια πτωτική πορεία επί σειρά ετών. Κι αυτό, τη χρονιά (2010) που όλοι οι άλλοι γεωργικοί τομείς σημείωσαν αύξηση στο εισόδημα του παραγωγού, ενώ ο όγκος παραγωγής ελαιολάδου αυξήθηκε.
Σ΄ αυτά τα δε τα δεδομένα, ας προστεθεί και η υπενθύμιση ότι το ελαιόλαδο είναι ένα γεωργικό προϊόν με εξαιρετικά πολύτιμες διατροφικές ιδιότητες, η σημασία των οποίων γίνεται ολοένα και ευρύτερα γνωστή και αποδεκτή σε διεθνές επίπεδο. Μάλιστα συχνά, η μείωση του εισοδήματος αφορά ελαιόλαδο με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Ερωτάται η Επιτροπή,
1. Προτίθεται να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει άμεσα την κρίση στον τομέα του ελαιολάδου και εάν ναι, τι είδους;
2. Πού αποδίδει τη συρρίκνωση των εισοδημάτων των παραγωγών ενός προϊόντος με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά; Πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα σε μονιμότερη βάση;
3. Ενόψει και της διαμόρφωσης της νέας πολιτικής ποιότητας της ΕΕ, ποιες θεωρεί ότι θα πρέπει να είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε πράγματι η ποιότητα ενός προϊόντος να συνδέεται με την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα της εκμετάλλευσης που το παράγει; 4. Εάν σε ένα καθεστώς απελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου δε μπορεί να εξασφαλισθεί ανταγωνιστικότητα ενός ευρωπαϊκού γεωργικού προϊόντος, όπως το ελαιόλαδο, βάσει ποιοτικών χαρακτηριστικών και δεδομένου ότι δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί ανταγωνιστικότητα για τα ευρωπαϊκά γεωργικά προϊόντα βάσει του κόστους παραγωγής, υπάρχουν άλλες λύσεις που να εξασφαλίζουν τη διατήρηση του τομέα της ελαιοκαλλιέργειας;