Κάποιοι τους σκοτώνουν επειδή τους θεωρούν επικίνδυνους. Όμως οι επιθέσεις Καρχαριών σε ανθρώπους, παρά την αναντίστοιχη προβολή που εισπράττουν από τα ΜΜΕ, είναι ελάχιστες και συνήθως ανθρωπίνως υποκινημένες. Στην πραγματικότητα οι καρχαρίες κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από τις γκουρμέ ορέξεις μας απ’ ό,τι εμείς από τις δικές τους. 100 εκατομμύρια καρχαρίες σκοτώνονται κάθε χρόνο, οι περισσότεροι μόνο για τα πτερύγιά τους. Το ζώο ανασύρεται στο σκάφος όπου, ενόσω είναι ακόμα ζωντανό, τα πτερύγιά του αποκόπτονται και το κορμί του πετιέται πίσω στη θάλασσα, ώσπου να επέλθει ο αργός και βασανιστικός του θάνατος. Κι αυτό για την περίφημη ασιατική «Σούπα από πτερύγιο καρχαρία», που οι κινέζοι επιμένουν ότι σε κάνει δυνατό και σε προφυλάσσει από τις ασθένειες, ασχέτως αν ποτέ δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά αυτή η πεποίθηση.Αλλά για να μην πηγαίνουμε και πολύ μακριά, στη χώρα μας είναι πολλοί ακόμα εκείνοι που επιμένουν να επιφορτίζονται τον ρόλο του ήρωα: αν δουν πτερύγιο να κινείται στη θάλασσα, μεταμορφώνονται σε αυτόκλητους σωτήρες και σπεύδουν να εξολοθρεύσουν το δύστυχο ζώο, χωρίς ποτέ να αναρωτηθούν αν πρόκειται για ένα είδος που απειλείται, ή αν πρόκειται για ένα ζωντανό που ποτέ δεν είχε την πρόθεση να πειράξει κανέναν και το μόνο του λάθος ήταν να κινείται στο ...φυσικό του περιβάλλον.
Ένα ακόμα αντιπροσωπευτικό ελληνικό παράδειγμα ήταν και οι επανειλημμένες εκφορτώσεις Καρχαριών Προσκυνητών φέτος την Άνοιξη, ένα είδος αυστηρά προστατευόμενο τόσο από Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Συμβάσεις, όσο και από την ελληνική νομοθεσία. Το αποτέλεσμα; Τα ζώα μεταφέρθηκαν ημιθανή στην ακτή, σύρθηκαν στις ιχθυόσκαλες και κρεμάστηκαν από τσιγκέλια. Οι εικόνες της εξαθλίωσής τους έκαναν θραύση στα ΜΜΕ σκορπώντας πανικό, τρόμο και δέος. Κάποια αναφορά στο ότι το είδος αυτό τρέφεται αποκλειστικά με πλαγκτό και είναι απολύτως ακίνδυνο για τον άνθρωπο αφού δεν έχει καν δόντια; Ούτε μία.
Όσοι παρακολουθήσαμε στον Άλιμο την ομιλία του Ιχθυολόγου-Ωκεανογράφου Δρ. Δ. Δαμαλά, καταρρίψαμε πολλούς από τους κατασκευασμένους μύθους μας.
Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο σοκαριστική, αφού την ομιλία διαδέχθηκαν τα αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ «Δώσε μου μια αγκαλιά» του G. Droppers και «Sharkwater» του R. Stewart, δύο ακόμα εξαιρετικά ισχυρές ενέσεις συνειδητοποίησης.
Η άγνοιά μας είναι δολοφονική. Τα σαγόνια του ανθρώπου δεν χορταίνουν ποτέ.
Είναι καιρός να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το μυαλό και την κριτική μας σκέψη, αν δηλαδή μας έχει ακόμα περισσέψει κάτι από αυτά τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά πάνω στα οποία βασίζουμε την εμμονή μας να αυτοαποκαλούμαστε το «σοφότερο» είδος του πλανήτη.
Διαβάστε την επιστολή Διαμαρτυρίας ενάντια στην τρέχουσα αλιευτική πολιτική της Ισπανίας, μια από τις πλέον ενεργές χώρες στο κυνήγι των καρχαριοειδών στις ευρωπαϊκές θάλασσες, και υπογράψτε κι εσείς υπέρ της άμεσης επιβολής ουσιαστικών μέτρων προστασίας στην ιστοσελίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Shark Alliance:
http://www.europeansharkweek.org/petition09/default.asp?page=sign〈=1
