Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του Γιώργου Μαρίνου που προέκυψε από την συνάντηση με τους Πρέσβεις των χωρών της Μέσης Ανατολής


Σ' αυτές τις συνθήκες εκδηλώθηκε πιο έντονα η εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στις υποθέσεις της Μ. Ανατολής. Εμπλοκή την οποία το ΚΚΕ καταδίκασε. Αυτή η πρόσφατη, δήθεν "ενεργή" παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού και προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην περιοχή, εκείνο που ανέδειξε είναι η εμβάθυνση των σχέσεων της χώρας μας και της ΕΕ με το κράτος του Ισραήλ, την ώρα που συνεχίζεται ο σφαγιασμός του λαού της Παλαιστίνης.
Η ανταλλαγή επισκέψεων της ελληνικής και της ισραηλινής κυβέρνησης, οι εξαγγελίες και οι δηλώσεις που ακολούθησαν δεν έχουν καμιά σχέση με τα συμφέροντα των λαών της περιοχής, των λαών της Ελλάδας και του Ισραήλ. Το αντίθετο, επιβεβαιώνουν και βαθαίνουν την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες για να υπηρετηθεί η ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου μιας και ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, διευρύνονται οι ανάγκες του για πρώτες ύλες, για εκμετάλλευση κι έλεγχο των πηγών του πλούτου, για επενδύσεις και αγορές. Την ίδια στιγμή η κατάσταση στην Μέση Ανατολή έχει γίνει ακόμα πιο σύνθετη και περίπλοκη με την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.
Το ΚΚΕ θεωρεί πως μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση η ταξική αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι ανάγκη να δυναμώσει και να εμποδίσει τα σχέδια για το λεγόμενο "εκδημοκρατισμό της ευρύτερης Μέσης Ανατολής" με τη δημιουργία μιας "Νέας Μέσης Ανατολής". Σχέδια που, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχουν ήδη δεχτεί πλήγματα χάρη στην ένοπλη, γενικότερη αντίσταση των λαών της περιοχής.
Αποτελεί βασικό καθήκον της λαϊκής πάλης να καταδικαστεί το ΝΑΤΟ που ετοιμάζεται να εγκρίνει τη νέα στρατηγική κατά των λαών και αυτό το νέο δόγμα που θα συζητηθεί στη σύνοδο κορυφής του το Noέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα, το οποίο προβλέπει μεταξύ των άλλων την ένταση των επεμβάσεων κατά των λαών με διάφορα προσχήματα εκτός της "τρομοκρατίας", μεταξύ των οποίων, συμπεριλαμβάνονται η εσωτερική και η ενεργειακή ασφάλεια, οι πολιτικές και οικονομικές κρίσεις, ακόμα και οι κλιματολογικές αλλαγές. Αποκαλύπτεται όλο και πιο πολύ ότι το Διεθνές Δίκαιο, όπως το γνώρισαν οι λαοί στην περίοδο της ενεργητικής παρουσίας και δράσης της Σοβιετικής Ένωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος στις διεθνείς υποθέσεις, δεν υπάρχει πλέον. Σ' αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο ΟΗΕ, που αποτελεί πεδίο εκδήλωσης ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων κι εργαλείο υλοποίησης ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αντιπαλεύει τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, να τάσσεται κατηγορηματικά κατά της συμμετοχής της χώρας μας στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο εξωτερικό. Έτσι και σήμερα απαιτούμε την επιστροφή των δεκάδων ελληνικών στρατιωτικών αποστολών, που βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας μας. Όχι μόνον γιατί είναι πολυδάπανες, την ώρα που στο όνομα της κρίσης πετσοκόβονται οι κοινωνικές παροχές για την Υγεία και την Παιδεία, αλλά και γιατί αυτές οι στρατιωτικές αποστολές είναι ενταγμένες σε σχεδιασμούς σε βάρος άλλων λαών και σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας. Είναι ενδεικτικό ότι η επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχει τα ίδια αποτελέσματα: νεκρούς, φτώχεια και μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο. Το ΚΚΕ υπερασπίζεται το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει κυρίαρχα για το δρόμο ανάπτυξης της χώρας του, χωρίς ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και προστάτες».
Καταλήγοντας ο Γιώργος Μαρίνος σημείωσε: «κατά τη γνώμη μας είναι ανάγκη ο εργατικός - λαϊκός αγώνας στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή να αποκτά ενιαία ταξικά, πολιτικά χαρακτηριστικά ώστε να αναπτύσσεται ένα μέτωπο που όχι μόνον θα συγκρούεται με τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, αλλά ανάλογα και με τις συγκεκριμένες συνθήκες της κάθε χώρας θα αντιμετωπίζει την υποδαύλιση θρησκευτικών, αποσχιστικών και εθνοτικών διαιρέσεων και αντιθέσεων και θα χαράζει την προοπτική για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για το σοσιαλισμό.
Απαιτούμε:
• Η ελληνική κυβέρνηση να παραιτηθεί από τα στρατιωτικά γυμνάσια και να σταματήσει τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ.
• Να γυρίσουν πίσω όλες οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές, που βρίσκονται εκτός συνόρων.
• Σεβασμό της κυριαρχίας κι εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας, ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική απειλή κι επέμβαση, που μπορεί να γίνει κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα.
• Αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα αραβικά εδάφη (υψίπεδα και περιοχή του Γκολάν, Δυτική Οχθη κ.ά.).
• Πλήρη διάλυση των εποικισμών και τη δημιουργία του παλαιστινιακού κράτους (Λωρίδα της Γάζας και Δυτική Οχθη) με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ.
• Λύση του ζητήματος των προσφύγων. Στην επιστροφή των Παλαιστινίων προσφύγων με βάση το ψήφισμα 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και σύμφωνα επίσης με τα άλλα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
• Άμεση απελευθέρωση από το Ισραήλ όλων των Λιβανέζων και Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων καθώς και των Παλαιστίνιων υπουργών και βουλευτών.
• Αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας του Λιβάνου και την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού απ' όλα τα κατεχόμενα εδάφη του νοτίου Λιβάνου συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής Σεμπάα.
Καλούμε τους λαούς της περιοχής, το ταξικό εργατικό κίνημα κι όλες τις αντιιμπεριαλιστικές-φιλειρηνικές δυνάμεις να βρίσκονται σε διαρκή αγωνιστική επαγρύπνηση».