Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Ομιλία Ουρανίας Παπανδρέου-Παπαδάκη για την ημέρα της Γυναίκας


Το πρόβλημα είναι οι ίδιες οι γυναίκες. Δεν έχω δει καμία από εμάς να αντιδρά ουσιαστικά. Μόνο να επικαλούμαστε το (σωστότατο) κίνημα του φεμινισμού με ασήμαντες αφορμές και κυρίως όποτε μας συμφέρει. Την ισότητα την έχουμε δικαιωματικά κερδίσει, αλλά αρνούμαστε κατηγορηματικά να την εκμεταλλευτούμε.

Η γυναίκα και το σώμα της έχουν αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τότε που εφευρέθηκαν τα μαζικά μέσα επικοινωνίας και καθιερώθηκε η διαφήμιση ως μέσο προώθησης προϊόντων. Η φεμινιστική οπτική είναι αυτή που τα τελευταία χρόνια έχει εντοπίσει και μελετήσει την καθοριστική επίδραση της εικόνας του φύλου όπως αυτή διαμορφώνεται και διαχέεται από τα ΜΜΕ προς την κοινωνία. Τα διάφορα έντυπα, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο και κυρίως η τηλεόραση προωθούν έναν κυρίαρχο λόγο που είναι κατασκευασμένος σύμφωνα με την εικόνα της γυναίκας, όπως αυτή υπάρχει στο μυαλό των ανδρών και όχι σύμφωνα με την πραγματική ζωή της καθημερινής γυναίκας.

Η τηλεόραση στις μέρες μας έχει αποκτήσει τεράστια δύναμη καθώς χρησιμοποιείται πλέον από την οικογένεια ως φορέας όχι μόνο ψυχαγωγίας και πληροφόρησης αλλά και κοινωνικοποίησης των μελών της και κυρίως των παιδιών και των νέων.

Επιπλέον βρίσκεται μέσα σε κάθε σπίτι, σε κάθε γωνιά της χώρας. Σαν αποτέλεσμα, ο ρόλος της στη διαμόρφωση προτύπων είναι πλέον καθοριστικός. Μέσα από τα διάφορα τηλεοπτικά σίριαλ, τα talk shows και τα reality η γυναίκα εμφανίζεται ως άβουλη, αφελής, υποδεέστερη του άνδρα, με πρωταρχικό μέλημά της την εμφάνισή της.

Οι πρωινές και οι μεσημεριανές εκπομπές και πολλά δημοφιλή σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης προβάλλουν τη γυναίκα κούκλα, τη γυναίκα συμπλήρωμα του άνδρα, χωρίς δική της αυτόνομη υπόσταση, αδιαφορώντας για το μυαλό της, για την προσωπικότητά της και κάτι τέτοιο είναι πραγματικά θλιβερό.

Κυρίες και Κύριοι, κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι η γυναίκα σαν μητέρα, σαν σύζυγος, σαν εργαζόμενη, σαν άνθρωπος του πνεύματος, της επιστήμης, της πολιτικής, του καθημερινού γίγνεσθαι, ξέρει να αγωνίζεται, να απαιτεί αλλά και διεκδικεί το σεβασμό και την αναγνώριση των δικαιωμάτων της. Συμπαραστάτες και φρουρούς ας έχει όλους εμάς. Το αξίζει..

Σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.