Η "Κατσαρίδα"

Πώς γεννήθηκε η "Κατσαρίδα"

2003. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, σπουδαστής ακόμα στη δραματική σχολή, δουλεύει σε περίπτερο, για να βγάζει τα έξοδά του. Ανάμεσα σε τσίχλες, γαριδάκια, σοκολάτες, εφημερίδες και τσιγάρα γράφει διάφορα ποιήματα, κυρίως ντανταϊστικά. Συχνά παίρνει τηλέφωνο τον κολλητό του, Κώστα Γάκη, επίσης σπουδαστή δραματικής σχολής αλλά και μουσικό, και του διαβάζει τους στίχους του. Ο Κώστας απαντά με τραγούδια.

Έρχεται το καλοκαίρι και οι διακοπές στην Ικαρία, από όπου κατάγονται και οι δύο. Ο Κώστας μελοποιεί διάφορους στίχους, δικούς του που όμως ταιριάζουν σε ύφος με τα ποιήματα του Βασίλη: Άλλο τραγούδι μιλά για μια κατσαρίδα σ’ ένα πλοίο, που φορούσε μπικίνι κι ένιωθε ναυτία, άλλο για μια γάτα με φτερά, άλλο για την προδοσία…

Τον επόμενο Σεπτέμβρη, ο Βασίλης ανακοινώνει στον Κώστα ότι ένας καθηγητής του στη σχολή ζήτησε από τους σπουδαστές να γράψουν και να στήσουν θεατρικά ένα παραμύθι και εκείνος έχει σκαρώσει κάτι με αφορμή την «Σταχτοπούτα». Ο Κώστας το ακούει και του φαίνεται πολύ βαρετό. «Τόση φαντασία έχεις, γράψε κάτι άλλο», του λέει. Κι αρχίζει να του παίζει τα τραγούδια που έχει γράψει το περασμένο καλοκαίρι… Αυτό ήταν! Μέσα σε λίγη ώρα, παίρνοντας έμπνευση από τα τραγούδια, ο Βασίλης έχει φτιάξει την ιστορία της Ιωάννας, της μικρής κόκκινης κατσαρίδας χωρίς φτερά, που καταφέρνει να ανέβει στο φεγγάρι.

Σε λίγες μέρες ήταν έτοιμο και το κείμενο. Άρχισαν να το δουλεύουν. Η συνέχεια είναι γνωστή: Η Κατσαρίδα πρωτοπαρουσιάστηκε στον Άδειο Χώρο του Εθνικού Θεάτρου τον Ιούνιο του 2004. Εκεί την είδε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και πρότεινε στους δύο φίλους να φέρουν την παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Ήταν Γενάρης του 2005 όταν η Κατσαρίδα «έκανε τη φωλιά της» για λίγες μέρες την εβδομάδα στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Η επιτυχία της ήταν τόση, ώστε την επόμενη χρονιά ξαναπαίχτηκε, για περισσότερες μέρες την εβδομάδα και για ολόκληρη τη σαιζόν. Κι ύστερα μεταφέρθηκε σε άλλο χώρο του θεάτρου, με μεγαλύτερη χωρητικότητα. Κι ύστερα δουλεύτηκε για μεγάλα θέατρα και βγήκε εκτός Θεάτρου του Νέου Κόσμου, εκτός Αττικής…

Αυτή η Κατσαρίδα γεννήθηκε για να ταξιδεύει. Το νου σας! Σύντομα θα βρεθεί και κάπου κοντά σας!

Κριτικές

Είναι τελικά γεμάτη εκπλήξεις η ζωή, όχι μόνο για τη μικρή γενναία Ιωάννα αλλά και για την κριτικό αυτής της εφημερίδας που βρήκε αναπάντεχη χαρά σε ένα δώμα πενήντα θέσεων στον Νέο Κόσμο όπου παίζεται η «Κατσαρίδα».
Το κείμενο του Βασίλη Μαυρογεωργίου, τόσο δροσερό, τόσο αναζωογονητικό, ένα ανάλαφρο ντανταϊστικό παραμύθι στον αφρό των ημερών, για τη μαγεία του στιγμιαίου, του απρόσμενου, που ζωντανεύει σε φανταστικά τοπία με διάθεση αυτοσχεδιασμού και περιπέτειας.
Στέλλα Λοΐζου, ΤΟ ΒΗΜΑ 19/2/2006

Ένα μιούζικαλ δρόμου, που σχολιάζει με μοναδικό τρόπο τη σύγχρονη κοινωνία, τα τρωτά της, τις δύσκολες σχέσεις των ανθρώπων και την απόλυτη τρέλα που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου είναι πρωτοεμφανιζόμενος και εντυπωσιάζει με τη σύλληψη της ιδέας αλλά και την ευφάνταστη εκτέλεσή της. Ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει το ιδιόμορφο έργο του με τολμηρό τρόπο –σε φόρμες και λύσεις– και έχει φτιάξει μια απολαυστική παράσταση με ατμόσφαιρα, έξοχους ρυθμούς και φρεσκάδα.
Βασίλης Μπουζιώτης, ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 23-29/10/2005

Είναι πραγματικά υπέροχη η μικρή Ιωάννα. Γιατί έτσι λένε την ηρωίδα του έργου, που βάζει σκοπό της ζωής της να ταξιδέψει στο φεγγάρι. Και τα καταφέρνει διασχίζοντας ωκεανούς σουρεαλισμού που απειλούν να πνίξουν την αποφασιστικότητά της σε τόνους αλμυρών αντιξοοτήτων.
Το έργο υπογράφει ο νεαρός Βασίλης Μαυρογεωργίου: πένα ζωντανή, ευφάνταστη, με χιούμορ, ανατρεπτική διάθεση και σύγχρονη αισθητική. Στοιχεία δηλαδή που απουσιάζουν από τη συντριπτική πλειονότητα των κειμένων των ελλήνων συγγραφέων σήμερα.
Στήλη «Λεπτομέρειες», ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, 9/2/2006

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έγραψε μια ολοκληρωμένη ιστορία με χιούμορ, ανατροπές, κυρίως με οικονομία που σπάνια συναντάμε σε πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα. Ο ίδιος και ο Κώστας Γάκης, που έγραψε τη μουσική, υποδύονται τους δεκαέξι ρόλους του έργου. Σε ένα σχεδόν άδειο χώρο, μεταμορφώνονται μπροστά στα μάτια των θεατών και καταφέρνουν με το τίποτα κυριολεκτικά να δημιουργήσουν ατμόσφαιρες, ευφάνταστες σκηνές, να κρατήσουν τη δράση σε ρυθμούς γρήγορους και έξυπνους. Με μεγάλη δεξιοτεχνία. Είναι η πιο ενδιαφέρουσα μικρή-μεγάλη παράσταση νέου δημιουργού που έχω δει τον τελευταίο καιρό, ένα σχόλιο στη σύγχρονη κοινωνία, στην ακατανόητη δημιουργία και στις πάντα παράξενες σχέσεις των ανθρώπων.
Δήμητρα Αναγνώστου, ATHENS VOICE, 6-12/10/2005

Κατσαρίδα: Η έκπληξη των τελευταίων δύο ετών, το outsider που έγινε mainstream, φέρει την υπογραφή των Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη.
Στήλη Agenda, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 7-10-2006

[Βασίλης Μαυρογεωργίου:] Ο δημιουργός (συγγραφέας, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής) της μεγαλύτερης επιτυχίας της περσινής θεατρικής σαιζόν (του περίφημου πλέον καλτ μιούζικαλ «Κατσαρίδα»)[…].
Περ. STATUS, Ένθετο «Οι άνδρες της χρονιάς», 1-10-2006

Εδώ και δύο χρόνια είναι το πιο φευγάτο, απόλυτα νεανικό, μιούζικαλ τσέπης και ταυτόχρονα ό,τι πιο ανεπιτήδευτο και διαφορετικό –στα όρια του cult– μπορεί να δει κανείς στην πόλη: μια μίνι όαση άμεσου και άδολου θεάτρου. Δυο ταλαντούχοι πιτσιρικάδες ηθοποιοί ζωντανεύουν τις αστείες παρεΐστικες περιπέτειες μιας κατσαρίδας που θέλει διακαώς να ανέβει στο φεγγάρι. Ειδικά αν ανήκετε (ή έστω νιώθετε πως ανήκετε) στη γενιά των συν-πλην 20, μην το χάσετε.
pερ. ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, 19-10-2006

Στο όνειρο μιας «Κατσαρίδας» που ήθελε να φτάσει στο Φεγγάρι μάς ξεναγούν δύο νεαροί ηθοποιοί στο υπόγειο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Η πολυσυζητημένη παράσταση με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη, που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, αν και έχει κάποιες μεμονωμένες καλές στιγμές, δυστυχώς χάνει στα… σημεία. Ενώ η ιδέα του πρωταγωνιστή και συγγραφέα Βασίλη Μαυρογεωργίου είναι πρωτότυπα σκηνοθετημένη, στη γραπτή της μετουσίωση φλυαρεί περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Οι αυτοσχεδιασμοί κυλούν «με ξεφούσκωτα λάστιχα» αφού οι ηθοποιοί δεν απογειώνουν τους εναλλασσόμενους χαρακτήρες. Υπερβολική είναι η συνομιλία με το κοινό και μερικές φορές χωρίς λόγο.
Αλεξάνδρα Τζαβέλλα, ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 5-11-2006

Αν δεν ξέρετε την αγγλική σειρά Mighty Boosh του BBC (www.themightyboosh.com), είναι δύσκολο να βρω κάτι άλλο να την παρομοιάσω για να σας εξηγήσω επακριβώς το μεγαλείο του σουρεαλιστικού-ντανταϊστικού κειμένου της παράστασης. Αυτό που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι πως τα δύο παιδιά, με εξαιρετική υποκριτική δεινότητα, δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας ενσαρκώνοντας ρόλους ανθρώπων, εντόμων, πολικών αρκούδων και άλλων προσφιλών. Εμπιστευθείτε με και σπεύστε να δείτε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις των τελευταίων χρόνων.
Μυρόεσσα Μεταξά, Περ. VOTRE BEAUTE,1-12-2006

[Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου] είναι το παιδί-θαύμα του ελληνικού θεάτρου: Με το πρώτο του κιόλας έργο, το σουρεαλιστικό μιούζικαλ «Κατσαρίδα», έδωσε νέα πνοή στο θεατρικό τοπίο της πόλης. Οι διασκεδαστικές περιπέτειες του εν λόγω εντόμου, που θέλει διακαώς να ανέβει στο φεγγάρι, παίζονται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και είναι sold-out μέχρι τα Χριστούγεννα.
Περ. ΕΥ, 1-12-2006

Από τις απρόσμενες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων είναι το σουρεαλιστικό μιούζικαλ «Κατσαρίδα» των δύο ηθοποιών Βασίλη Μαυρογεωργίου και Κώστα Γάκη, που εδώ και τρεις σαιζόν είναι το απόλυτο χιτ του νεανικού θεάτρου της πόλης.
Κατερίνα Παπαγεωργίου, περ. DIVA, 1-1-2007

Παιδικοί φίλοι από τα καλοκαίρια της Ικαρίας και συνυποψήφιοι για το βραβείο «Δ. Χορν» ο Βασίλης Μαυρογεωργίου και ο Κώστας Γάκης υπέγραψαν μία από τις πιο έξυπνες, απρόβλεπτες και διασκεδαστικές παραστάσεις της χρονιάς που φεύγει. Ο Μαυρογεωργίου αφηγήθηκε τις γλυκόπικρες περιπέτειες μιας πεισματάρας κατσαρίδας να φτάσει στο φεγγάρι παίρνοντας έμπνευση από ένα πρωτόλειο, ντανταϊστικό τραγούδι του Γάκη. Στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου οι δυο ηθοποιοί έδωσαν ρεσιτάλ υποκριτικής, μεταμφιέσεων και αντοχής σ’ ένα διαρκές παιχνίδι που μας ταξίδεψε από την επιστημονική φαντασία στο dada κι από το dada στο μιούζικαλ. Ο Κώστας Γάκης τιμήθηκε με το βραβείο «Δ. Χορν» κι ο Βασίλης Μαυρογεωργίου με την αναπάντεχη επιτυχία ενός πειράματος που έγινε θεατρικό must από στόμα σε στόμα.
Δ. Ρηγ., Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 31-12-2006