Συγκεκριμένα, μετά από υποβρύχια και χερσαία έρευνα, που χρηματοδότησε η εταιρεία, βρέθηκαν τείχη των κλασικών αλλά και ύστερων παλαιοχριστιανικών χρόνων, ένας τάφος του 4ου/5ου αιώνα μ.Χ., ένα παρατηρητήριο φτιαγμένο σε φυσική κοιλότητα με λαξευμένα σκαλιά, ένας αναλημματικός τοίχος που πιθανότατα στήριζε τον αρχαίο δρόμο προς τη Θίσβη, λαξεύματα της κλασικής εποχής στους βράχους που υποδηλώνουν την ύπαρξη νεωρίων, ενώ στον βυθό εντοπίστηκαν αμφορείς και αγγεία διαφόρων εποχών, καθώς και περίπου 10 λιθοσωροί, που δημιουργήθηκαν από τα έρματα των πλοίων (τα βάρη δηλαδή που τοποθετούνταν πάνω στα πλοία για ευστάθεια) και οι οποίοι περιείχαν εκτός από λίθους και τμήματα κεραμικής.
Στη συνέχεια, η εταιρεία κατασκευάζει τρία κρηπιδώματα, με το τρίτο να βρίσκεται κοντά στην περιοχή με τα αρχαία, αλλά εκτός της οριοθετημένης περιοχής. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στη συνεδρίαση του ΚΑΣ την Τρίτη 3 Μαΐου 2011, το κρηπίδωμα κατασκευάστηκε 20 μέτρα πιο μακριά από τα όρια αυτής της περιοχής. Γιατί όμως να γίνει το τρίτο κρηπίδωμα κοντά στον μυχό του όρμου και στα αρχαία, και όχι εκεί που όριζε η υπουργική απόφαση του 1988, δηλαδή ανάμεσα στα άλλα δύο;
Αυτό ήταν ένα από τα σημεία που απασχόλησαν τα μέλη του Συμβουλίου, τα οποία είναι γεγονός ότι ερεύνησαν ενδελεχώς την υπόθεση, για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, όπως αναφέρθηκε και κατά την τελική απόφαση. Το σημείο όμως στο οποίο επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα ήταν το εάν τα αρχαία της περιοχής απειλούνται από το επίμαχο κρηπίδωμα ή όχι.
Κατά πλειοψηφία, λοιπόν, τα μέλη έκριναν ότι τα μνημεία δεν έχουν υποστεί βλάβη, καθώς οι λιμενικές εγκαταστάσεις βρίσκονται έξω από τον χώρο που έθεσε υπό την προστασία του το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ενώ οι λιθοσωροί που βρέθηκαν κατά την κατασκευή του κρηπιδώματος, καταχώθηκαν μετά την πλήρη καταγραφή των στοιχείων.
Επιπλέον, έγιναν παρατηρήσεις για τη γύρω περιοχή -προτάθηκε προς τους εκπροσώπους της εταιρείας να την αποκαταστήσουν και να τη φυτέψουν-, καθώς και για την ατραπό, τον αρχαίο δρόμο, που συνδέει τη Θίσβη με τον όρμο, τη μοναδική πρόσβαση προς το λιμανάκι, όπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες αποβιβάστηκε ο Παυσανίας για να επισκεφτεί τη βοιωτική πόλη.
Ωστόσο, η όλη ιστορία έχει διχάσει τον πληθυσμό. Εργαζόμενοι στην εταιρεία, κάτοικοι της περιοχής και τοπικοί παράγοντες, που παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση, ήταν υπέρ του έργου. Δηλαδή της συνέχισης της λειτουργίας του συγκεκριμένου κρηπιδώματος -το οποίο δεν έχει πάψει να λειτουργεί όλο αυτό το διάστημα-, με το σκεπτικό ότι δίνει ζωή και δουλειά στον τόπο.
Από την άλλη πλευρά, οικολόγοι, νυν και πρώην δημοτικές αρχές, σύμβουλοι και εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, τάσσονται κατά του κρηπιδώματος.
«Στόχος είναι να γίνει ένα βιομηχανικό γκέτο χωρίς πρόσβαση», «πρέπει να αποτρέψουμε τη δημιουργία ενός τεράστιου εμπορικού λιμανιού, που θα καταστρέψει τον Κορινθιακό», «να φύγει το κρηπίδωμα, υπάρχουν άλλες επιλογές», «δεν μας αφήνουν να έχουμε πρόσβαση προς τη θάλασσα», «είναι παράνομο το έργο», «ο σχεδιασμός της εταιρείας είναι να γίνει ένα μεγάλο διαμετακομιστικό λιμάνι, με τεράστιο κίνδυνο για την περιοχή», «τα νομικά πλαίσια δεν πρέπει να επηρεάσουν τις συνειδήσεις μας», ήταν μερικές από τις απόψεις-εκκλήσεις που ακούστηκαν. Σε μια συνεδρίαση γεμάτη σύγχυση, αγωνία αλλά και μεγάλη ένταση για το μέλλον της περιοχής, που φαίνεται να έχει πλέον διαγραφεί, καθώς αποτελεί-κατά ένα τεράστιο μέρος της- τμήμα της βιομηχανικής ζώνης.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Στη συνέχεια, η εταιρεία κατασκευάζει τρία κρηπιδώματα, με το τρίτο να βρίσκεται κοντά στην περιοχή με τα αρχαία, αλλά εκτός της οριοθετημένης περιοχής. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στη συνεδρίαση του ΚΑΣ την Τρίτη 3 Μαΐου 2011, το κρηπίδωμα κατασκευάστηκε 20 μέτρα πιο μακριά από τα όρια αυτής της περιοχής. Γιατί όμως να γίνει το τρίτο κρηπίδωμα κοντά στον μυχό του όρμου και στα αρχαία, και όχι εκεί που όριζε η υπουργική απόφαση του 1988, δηλαδή ανάμεσα στα άλλα δύο;
Αυτό ήταν ένα από τα σημεία που απασχόλησαν τα μέλη του Συμβουλίου, τα οποία είναι γεγονός ότι ερεύνησαν ενδελεχώς την υπόθεση, για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, όπως αναφέρθηκε και κατά την τελική απόφαση. Το σημείο όμως στο οποίο επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα ήταν το εάν τα αρχαία της περιοχής απειλούνται από το επίμαχο κρηπίδωμα ή όχι.
Κατά πλειοψηφία, λοιπόν, τα μέλη έκριναν ότι τα μνημεία δεν έχουν υποστεί βλάβη, καθώς οι λιμενικές εγκαταστάσεις βρίσκονται έξω από τον χώρο που έθεσε υπό την προστασία του το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ενώ οι λιθοσωροί που βρέθηκαν κατά την κατασκευή του κρηπιδώματος, καταχώθηκαν μετά την πλήρη καταγραφή των στοιχείων.
Επιπλέον, έγιναν παρατηρήσεις για τη γύρω περιοχή -προτάθηκε προς τους εκπροσώπους της εταιρείας να την αποκαταστήσουν και να τη φυτέψουν-, καθώς και για την ατραπό, τον αρχαίο δρόμο, που συνδέει τη Θίσβη με τον όρμο, τη μοναδική πρόσβαση προς το λιμανάκι, όπου σύμφωνα με τις μαρτυρίες αποβιβάστηκε ο Παυσανίας για να επισκεφτεί τη βοιωτική πόλη.
Ωστόσο, η όλη ιστορία έχει διχάσει τον πληθυσμό. Εργαζόμενοι στην εταιρεία, κάτοικοι της περιοχής και τοπικοί παράγοντες, που παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση, ήταν υπέρ του έργου. Δηλαδή της συνέχισης της λειτουργίας του συγκεκριμένου κρηπιδώματος -το οποίο δεν έχει πάψει να λειτουργεί όλο αυτό το διάστημα-, με το σκεπτικό ότι δίνει ζωή και δουλειά στον τόπο.
Από την άλλη πλευρά, οικολόγοι, νυν και πρώην δημοτικές αρχές, σύμβουλοι και εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, τάσσονται κατά του κρηπιδώματος.
«Στόχος είναι να γίνει ένα βιομηχανικό γκέτο χωρίς πρόσβαση», «πρέπει να αποτρέψουμε τη δημιουργία ενός τεράστιου εμπορικού λιμανιού, που θα καταστρέψει τον Κορινθιακό», «να φύγει το κρηπίδωμα, υπάρχουν άλλες επιλογές», «δεν μας αφήνουν να έχουμε πρόσβαση προς τη θάλασσα», «είναι παράνομο το έργο», «ο σχεδιασμός της εταιρείας είναι να γίνει ένα μεγάλο διαμετακομιστικό λιμάνι, με τεράστιο κίνδυνο για την περιοχή», «τα νομικά πλαίσια δεν πρέπει να επηρεάσουν τις συνειδήσεις μας», ήταν μερικές από τις απόψεις-εκκλήσεις που ακούστηκαν. Σε μια συνεδρίαση γεμάτη σύγχυση, αγωνία αλλά και μεγάλη ένταση για το μέλλον της περιοχής, που φαίνεται να έχει πλέον διαγραφεί, καθώς αποτελεί-κατά ένα τεράστιο μέρος της- τμήμα της βιομηχανικής ζώνης.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
