Με την παρουσίαση του πρόσφατου νομοσχέδιου για την «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού», δηλαδή το νέο σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών, αποσυνδέεται πλήρως το πτυχίο από το επάγγελμα, το πτυχίο ως μοναδική προϋπόθεση διορισμού. Για να προσληφθεί κάποιος ως εκπαιδευτικός απαιτείται: πτυχίο, πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, ΑΣΕΠ, δυο χρόνια δόκιμος, αξιολόγηση. Αμέσως μετά θα ακολουθεί, αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού, προσλήψεις στο επίπεδο της σχολικής μονάδας στα πλαίσια του «Καλλικράτη», υπολογισμός των κενών με 30αρια τμήματα, δηλαδή κατάργηση της οργανικότητας της θέσης και ως εκ τούτου άρση της μονιμότητας. Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγήσουν σε γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και σε απολύσεις εκπαιδευτικών, αρχής γεννομένης από την ΤΕΕ!
Οι εξελίξεις αυτές εντάσσονται:
στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «πιο ανταγωνιστικά συστήματα πρόσληψης στο χώρο των εκπαιδευτικών», στις επιταγές του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ για 230.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τις 200.000 απολύσεις εκπαιδευτικών που έγιναν τα δυο προηγούμενα χρόνια σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία.
Με τα αντιασφαλιστικά μέτρα, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ταυτίζονται με το προσδόκιμο όριο ζωής, δηλαδή το όριο θανάτου, οι συντάξεις γίνονται προνοιακά επιδόματα, καταργείται κάθε ίχνος κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας και ισχύει το «έχεις λεφτά, έχεις ασφάλιση, αλλιώς πεθαίνεις αβοήθητος». Την ίδια στιγμή σχεδιάζουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Οι εξελίξεις στην παιδεία σημαίνουν νέα ολομέτωπη επίθεση!
Με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το «νέο σχολείο» προωθείται το αποκεντρωμένο και ταξικά διαφοροποιημένο σχολείο. Σπάει ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, μέτρο που συνδέεται άμεσα και με την επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη».
Το εργαλείο της «αξιολόγησης» που εισάγει η κυβέρνηση και για το σχολείο δεν έχει σαν στόχο την αναβάθμισή του ή την ελάφρυνση της λαϊκής οικογένειας από το κόστος της εκπαίδευσης. Ίσα-ίσα το αντίθετο, επιβάλλει την ανταποδοτική λειτουργία, φορτώνει το κόστος της μόρφωσης στις τσέπες των γονιών, έχει στόχο την πιο στενή προσαρμογή του στις ανάγκες και στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων.
Η προτεραιότητα που δίνει στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση η κυβέρνηση, δεν έχει να κάνει με την αναβάθμισή της και ούτε με τη στήριξη και την προοπτική των παιδιών της λαϊκής οικογένειας που αναγκάζονται να στραφούν σε αυτή. Αφορά την ανάγκη του κεφαλαίου να ορίζει τη δομή και το περιεχόμενό της, ώστε να διασφαλίζει φθηνή εργατική δύναμη, την άμεση εκμετάλλευση μέσω της μαθητείας.
Απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΟΙΕΛΕ κάνει πλάτες.
Είναι χαρακτηριστικό, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη σφοδρή επίθεση στα λαϊκά στρώματα και έρχεται νέα ισχυρή αντεργατική θύελλα, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στηρίζουν ανοιχτά τα αντεργατικά μέτρα. Η ΓΣΕΕ έχει κρίνει τα μέτρα της κυβέρνησης «σκληρά αλλά αναγκαία», ενώ η ΑΔΕΔΥ ζήτησε «μέτρα μικρότερης έντασης» (!!).
Να ξεμπερδεύουμε με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Έχουν ρίξει στο τέλμα και την αναξιοπιστία το συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι μέρος του προβλήματος!
Ο κυβερνητικός-υποταγμένος συνδικαλισμός στο μεγαλείο του!
Στο ΔΣ της ΟΛΜΕ όλες οι δυνάμεις από κοινού ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ αρνήθηκαν όχι μόνο να ψηφίσουν την 24ωρη απεργία στις 21 Απρίλη αλλά ακόμα και μια 3ωρη στάση εργασίας που θα διευκόλυνε ένα τμήμα εκπαιδευτικών να εκφράσει τις αγωνιστικές του διαθέσεις έστω και με αυτό τον τρόπο. Ουσιαστικά, σε μια περίοδο που κορυφώνεται η επίθεση στα λαϊκά στρώματα, αρνήθηκαν την κλιμάκωση της πάλης!
ΟΥΤΕ ΛΕΠΤΟ ΧΑΜΕΝΟ!
Συνάδελφοι!
Είναι ώρα προσωπικής ευθύνης για τον καθένα και την καθεμιά, για όλους μας. Αν τώρα δεν αποφασίσουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει θα βρεθούμε χειροπόδαρα δεμένοι και με την πλάτη στον τοίχο για πολλά, πολλά χρόνια. Τέτοιο δικαίωμα δεν έχουμε. Έχουμε χρέος στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στους μαθητές μας, στις νεότερες γενιές να αντιδράσουμε.
Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καλεί τα ΔΣ, τις ΓΣ, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη να δώσουν με πείσμα, μαχητικά, με αποφασιστικότητα τη μάχη της 48ωρης απεργίας στις 21 και 22 Απρίλη, απαντώντας σε εργοδότες, κυβέρνηση και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Σε κάθε περίπτωση στις 21-22 Απρίλη απεργούμε!
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ–ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!
Να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα.
1900 ευρώ ο πρώτος μισθός στην εκπαίδευση.
Να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Λέμε ΟΧΙ στις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για το «νέο σχολείο».
Λέμε ΟΧΙ στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών.
Καμιά απόλυση. Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του θεσμού του ωρομισθίου και του αναπληρωτή.
Καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές.
Όχι στην αυτοαξιολόγηση, στο σχέδιο Καλλικράτης, στο ταξικό-διαφοροποιημένο αποκεντρωμένο σχολείο. Ένα σχολείο, ενιαίο για όλα τα παιδιά.
Ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και μόρφωση για όλους μέσα από Δίχρονη, Προσχολική Αγωγή και το Ενιαίο, Δωδεκάχρονο Σχολείο.
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Είμαστε οι πολλοί. Έχουμε τη δύναμη. Είναι ώρα να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Ή αυτοί ή εμείς. Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία, όχι ο λαός.
Οι εξελίξεις αυτές εντάσσονται:
στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «πιο ανταγωνιστικά συστήματα πρόσληψης στο χώρο των εκπαιδευτικών», στις επιταγές του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ για 230.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τις 200.000 απολύσεις εκπαιδευτικών που έγιναν τα δυο προηγούμενα χρόνια σε Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία.
Με τα αντιασφαλιστικά μέτρα, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ταυτίζονται με το προσδόκιμο όριο ζωής, δηλαδή το όριο θανάτου, οι συντάξεις γίνονται προνοιακά επιδόματα, καταργείται κάθε ίχνος κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας και ισχύει το «έχεις λεφτά, έχεις ασφάλιση, αλλιώς πεθαίνεις αβοήθητος». Την ίδια στιγμή σχεδιάζουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Οι εξελίξεις στην παιδεία σημαίνουν νέα ολομέτωπη επίθεση!
Με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το «νέο σχολείο» προωθείται το αποκεντρωμένο και ταξικά διαφοροποιημένο σχολείο. Σπάει ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, μέτρο που συνδέεται άμεσα και με την επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη».
Το εργαλείο της «αξιολόγησης» που εισάγει η κυβέρνηση και για το σχολείο δεν έχει σαν στόχο την αναβάθμισή του ή την ελάφρυνση της λαϊκής οικογένειας από το κόστος της εκπαίδευσης. Ίσα-ίσα το αντίθετο, επιβάλλει την ανταποδοτική λειτουργία, φορτώνει το κόστος της μόρφωσης στις τσέπες των γονιών, έχει στόχο την πιο στενή προσαρμογή του στις ανάγκες και στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων.
Η προτεραιότητα που δίνει στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση η κυβέρνηση, δεν έχει να κάνει με την αναβάθμισή της και ούτε με τη στήριξη και την προοπτική των παιδιών της λαϊκής οικογένειας που αναγκάζονται να στραφούν σε αυτή. Αφορά την ανάγκη του κεφαλαίου να ορίζει τη δομή και το περιεχόμενό της, ώστε να διασφαλίζει φθηνή εργατική δύναμη, την άμεση εκμετάλλευση μέσω της μαθητείας.
Απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΟΙΕΛΕ κάνει πλάτες.
Είναι χαρακτηριστικό, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη σφοδρή επίθεση στα λαϊκά στρώματα και έρχεται νέα ισχυρή αντεργατική θύελλα, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στηρίζουν ανοιχτά τα αντεργατικά μέτρα. Η ΓΣΕΕ έχει κρίνει τα μέτρα της κυβέρνησης «σκληρά αλλά αναγκαία», ενώ η ΑΔΕΔΥ ζήτησε «μέτρα μικρότερης έντασης» (!!).
Να ξεμπερδεύουμε με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Έχουν ρίξει στο τέλμα και την αναξιοπιστία το συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι μέρος του προβλήματος!
Ο κυβερνητικός-υποταγμένος συνδικαλισμός στο μεγαλείο του!
Στο ΔΣ της ΟΛΜΕ όλες οι δυνάμεις από κοινού ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ αρνήθηκαν όχι μόνο να ψηφίσουν την 24ωρη απεργία στις 21 Απρίλη αλλά ακόμα και μια 3ωρη στάση εργασίας που θα διευκόλυνε ένα τμήμα εκπαιδευτικών να εκφράσει τις αγωνιστικές του διαθέσεις έστω και με αυτό τον τρόπο. Ουσιαστικά, σε μια περίοδο που κορυφώνεται η επίθεση στα λαϊκά στρώματα, αρνήθηκαν την κλιμάκωση της πάλης!
ΟΥΤΕ ΛΕΠΤΟ ΧΑΜΕΝΟ!
Συνάδελφοι!
Είναι ώρα προσωπικής ευθύνης για τον καθένα και την καθεμιά, για όλους μας. Αν τώρα δεν αποφασίσουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει θα βρεθούμε χειροπόδαρα δεμένοι και με την πλάτη στον τοίχο για πολλά, πολλά χρόνια. Τέτοιο δικαίωμα δεν έχουμε. Έχουμε χρέος στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στους μαθητές μας, στις νεότερες γενιές να αντιδράσουμε.
Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καλεί τα ΔΣ, τις ΓΣ, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη να δώσουν με πείσμα, μαχητικά, με αποφασιστικότητα τη μάχη της 48ωρης απεργίας στις 21 και 22 Απρίλη, απαντώντας σε εργοδότες, κυβέρνηση και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Σε κάθε περίπτωση στις 21-22 Απρίλη απεργούμε!
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ–ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!
Να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα.
1900 ευρώ ο πρώτος μισθός στην εκπαίδευση.
Να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Λέμε ΟΧΙ στις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για το «νέο σχολείο».
Λέμε ΟΧΙ στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών.
Καμιά απόλυση. Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του θεσμού του ωρομισθίου και του αναπληρωτή.
Καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές.
Όχι στην αυτοαξιολόγηση, στο σχέδιο Καλλικράτης, στο ταξικό-διαφοροποιημένο αποκεντρωμένο σχολείο. Ένα σχολείο, ενιαίο για όλα τα παιδιά.
Ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και μόρφωση για όλους μέσα από Δίχρονη, Προσχολική Αγωγή και το Ενιαίο, Δωδεκάχρονο Σχολείο.
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Είμαστε οι πολλοί. Έχουμε τη δύναμη. Είναι ώρα να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Ή αυτοί ή εμείς. Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία, όχι ο λαός.
