Στις 26 Νοεμβρίου έως 3 Δεκεμβρίου 1924 πραγματοποιήθηκε το 3ο έκτακτο συνέδριο του ΣΕΚΕ.
Το ΣΕΚΕ μετονομάζετε σε Κουμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και ο Παντελής Πουλιόπουλος εκλέγετε ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ. Ήταν μόλις 24αρων χρονών.
Ως Γενικός Γραμματέας ακούραστος συμβάλει με τις τεράστιες ιδεολογικές και φιλοσοφικές γνώσεις του, αποφασιστικά στην ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας εκείνης της εποχής και χαράζει τη νέα στρατηγική και τακτική του κόμματος.
Ξεκαθαρίζει τις σχέσεις του κόμματος με το συνδικαλιστικό κίνημα και επεξεργάζεται τους νέους κανόνες λειτουργίας και οργάνωσης του κόμματος, που δημοσιεύονται στον Ριζοσπάστη στις 31.12.1924
Το κόμμα αποκεντρώνετε, δημιουργούνται οι περίφημοι πυρήνες στους χώρους δουλειάς.
Δίνεται σαφή ξεκάθαρη κατεύθυνση για την δημιουργία οργανώσεων του κόμματος στους εργαζόμενους ιδιαίτερα των εργατών μέσα στα εργοστάσια.
Ο Παντελής Πουλιόπουλος αν και διανοούμενος είναι κοντά στους εργαζόμενους μπορεί και αφουγκράζεται τους πόθους και τα βάσανα τους. Ως άριστος διανοητής της μαρξιστικής λενινιστικής θεωρίας γνωρίζει όσο κανένας τα απαράμιλλα ταξικά χαρακτηριστικά που καλλιεργούνται και αναπτύσσονται αντικειμενικά σ αυτή την κατηγορία των πιο εκμεταλλευόμενων εργαζόμενων.
Από την μια η συλλογική προσπάθεια στην παραγωγή του πλούτου και από την άλλη η ιδιοποίηση του από το αφεντικό, τον βιομήχανο.
Εδώ σε αυτούς τους χώρους ο νεαρός Γραμματέας του κόμματος διακρίνει ότι είναι ευκολότερο οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν την ουσία της εκμετάλλευσης από την θέση τους στην παραγωγή, από την σχέση τους με τα μέσα παραγωγής.
Εδώ είναι ποιο εύκολο να κατανοηθεί πως συντελείτε η τεράστια απάνθρωπη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στο περιοδικό Σπάρτακος αργότερα θα γράψει: “ο σκλάβος από την στιγμή που θα κατανοήσει την θέση του γίνεται επαναστάτης”.
Ο νεαρός φλογερός επαναστάτης κομμουνιστής με τις θεωρητικές του επεξεργασίες και προσεγγίσεις προσανατόλισε σωστά το κόμμα στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους. Επιδίωκε, φιλοδοξούσε οι διανοούμενοι του κόμματος να αποκτήσουν εργατικά ταξικά χαρακτηριστικά και οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν τις γνώσεις των διανοουμένων. Έδινε πολύ μεγάλο βάρος στην ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου των μελών διότι πίστευε ακράδαντα ότι η γνώση σημαίνει δύναμη, ιδεολογική και πολιτική υπεροχή.
Έδωσε πάρα πολλές ελευθερίες και δικαιώματα στους πυρήνες και τα μέλη που τους αποτελούσαν. Όλα μπορούσαν να συζητιούνται και να κρίνονται. Μπορεί ως γενικός γραμματέας να ήταν αυστηρότατος ως προς την τήρηση της πειθαρχίας, αλλά ήταν και αυτός που όχι μόνο σέβονταν την διαφορετική άποψη μέσα στο κόμμα αλλά την υπερασπίζετε αταλάντευτα. Ήθελε πλέρια δημοκρατία αλλά και αυστηρή πειθαρχία.
Αυτό ίσως δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν και δεν τον συγχώρεσαν οι τότε συντροφοί του. Όμως αυτό και μέχρι σήμερα είναι ζητούμενο για την αριστερά.
Όταν διαπίστωσε ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να το αποδεχθεί το κόμμα από ευθιξία παραιτείτε από την θέση του Γενικού Γραμματέα. Ήταν Σεπτέμβρης του 1926.
Λίγο αργότερα διαγράφετε από το κόμμα ως λικβινταριστής και προσχωρεί στο τροτσκιστικό κίνημα. Συλλαμβάνετε από την μεταξική δικτατορία και φυλακίζετε. Μέσα στην φυλακή τον βρίσκει η γερμανική κατοχή. Στις 6 Ιουνίου του 1943 στις φυλακές της Λάρισας εκτελείται από τους γερμανούς κατακτητές.
Υγ. διευκρίνηση: Ο υπογράφον αυτό το σημείωμα δεν έχει καμία σχέση με το με το τροτσκιστικό κίνημα
Το ΣΕΚΕ μετονομάζετε σε Κουμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και ο Παντελής Πουλιόπουλος εκλέγετε ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ. Ήταν μόλις 24αρων χρονών.
Ως Γενικός Γραμματέας ακούραστος συμβάλει με τις τεράστιες ιδεολογικές και φιλοσοφικές γνώσεις του, αποφασιστικά στην ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας εκείνης της εποχής και χαράζει τη νέα στρατηγική και τακτική του κόμματος.
Ξεκαθαρίζει τις σχέσεις του κόμματος με το συνδικαλιστικό κίνημα και επεξεργάζεται τους νέους κανόνες λειτουργίας και οργάνωσης του κόμματος, που δημοσιεύονται στον Ριζοσπάστη στις 31.12.1924
Το κόμμα αποκεντρώνετε, δημιουργούνται οι περίφημοι πυρήνες στους χώρους δουλειάς.
Δίνεται σαφή ξεκάθαρη κατεύθυνση για την δημιουργία οργανώσεων του κόμματος στους εργαζόμενους ιδιαίτερα των εργατών μέσα στα εργοστάσια.
Ο Παντελής Πουλιόπουλος αν και διανοούμενος είναι κοντά στους εργαζόμενους μπορεί και αφουγκράζεται τους πόθους και τα βάσανα τους. Ως άριστος διανοητής της μαρξιστικής λενινιστικής θεωρίας γνωρίζει όσο κανένας τα απαράμιλλα ταξικά χαρακτηριστικά που καλλιεργούνται και αναπτύσσονται αντικειμενικά σ αυτή την κατηγορία των πιο εκμεταλλευόμενων εργαζόμενων.
Από την μια η συλλογική προσπάθεια στην παραγωγή του πλούτου και από την άλλη η ιδιοποίηση του από το αφεντικό, τον βιομήχανο.
Εδώ σε αυτούς τους χώρους ο νεαρός Γραμματέας του κόμματος διακρίνει ότι είναι ευκολότερο οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν την ουσία της εκμετάλλευσης από την θέση τους στην παραγωγή, από την σχέση τους με τα μέσα παραγωγής.
Εδώ είναι ποιο εύκολο να κατανοηθεί πως συντελείτε η τεράστια απάνθρωπη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στο περιοδικό Σπάρτακος αργότερα θα γράψει: “ο σκλάβος από την στιγμή που θα κατανοήσει την θέση του γίνεται επαναστάτης”.
Ο νεαρός φλογερός επαναστάτης κομμουνιστής με τις θεωρητικές του επεξεργασίες και προσεγγίσεις προσανατόλισε σωστά το κόμμα στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους. Επιδίωκε, φιλοδοξούσε οι διανοούμενοι του κόμματος να αποκτήσουν εργατικά ταξικά χαρακτηριστικά και οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν τις γνώσεις των διανοουμένων. Έδινε πολύ μεγάλο βάρος στην ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου των μελών διότι πίστευε ακράδαντα ότι η γνώση σημαίνει δύναμη, ιδεολογική και πολιτική υπεροχή.
Έδωσε πάρα πολλές ελευθερίες και δικαιώματα στους πυρήνες και τα μέλη που τους αποτελούσαν. Όλα μπορούσαν να συζητιούνται και να κρίνονται. Μπορεί ως γενικός γραμματέας να ήταν αυστηρότατος ως προς την τήρηση της πειθαρχίας, αλλά ήταν και αυτός που όχι μόνο σέβονταν την διαφορετική άποψη μέσα στο κόμμα αλλά την υπερασπίζετε αταλάντευτα. Ήθελε πλέρια δημοκρατία αλλά και αυστηρή πειθαρχία.
Αυτό ίσως δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν και δεν τον συγχώρεσαν οι τότε συντροφοί του. Όμως αυτό και μέχρι σήμερα είναι ζητούμενο για την αριστερά.
Όταν διαπίστωσε ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να το αποδεχθεί το κόμμα από ευθιξία παραιτείτε από την θέση του Γενικού Γραμματέα. Ήταν Σεπτέμβρης του 1926.
Λίγο αργότερα διαγράφετε από το κόμμα ως λικβινταριστής και προσχωρεί στο τροτσκιστικό κίνημα. Συλλαμβάνετε από την μεταξική δικτατορία και φυλακίζετε. Μέσα στην φυλακή τον βρίσκει η γερμανική κατοχή. Στις 6 Ιουνίου του 1943 στις φυλακές της Λάρισας εκτελείται από τους γερμανούς κατακτητές.
Υγ. διευκρίνηση: Ο υπογράφον αυτό το σημείωμα δεν έχει καμία σχέση με το με το τροτσκιστικό κίνημα
