3. Οι βλάβες που προκαλούνται από τα ROS εκδηλώνονται ως μεταβολές των ιδιοτήτων και λειτουργιών των μεμβρανών, ως οξειδωτικές βλάβες πρωτεϊνών και λιπιδίων, ως μεταλλάξεις (οξειδωτικές βλάβες στο DNA), ως διάσπαση χρωστικών, ως μείωση στη φωτοσυνθετική και αναπνευστική ικανότητα των φυτών. Τέλος, μετά από αυτή τη γήρανση επέρχεται και νέκρωση.
4. Τα ορατά συμπτώματα τοξικότητας των φυτών σε εξασθενές χρώμιο και νικέλιο, είναι η περιορισμένη ανάπτυξή τους, το φτωχό ριζικό σύστημα, τα καβουριαστά και αποχρωματισμένα φύλλα, το στένεμα των φύλλων, η χλωρίωση κατά λωρίδες των φύλλων και σε μερικά φυτά, λόγω νέκρωσης ορισμένων βλαστικών περιοχών, κάνουν την εμφάνισή τους και καφεκόκκινες έως μοβ κηλίδες πάνω στα φύλλα. Τέτοια συμπτώματα δεν παρατηρήθηκαν ούτε στα φυτά τα οποία συλλέχθηκαν στο ύπαιθρο από το Δήμο Θήβας, ούτε και στα φυτά κάτω από το ελεγχόμενο υδροπονικό πείραμα το οποίο έγινε στο θερμοκήπιο. Αρα δεν υπάρχει καταπόνηση από βαρέα μέταλλα. Για να παρατηρηθεί σοβαρή υστέρηση ανάπτυξης στο κρεμμύδι και την πατάτα και σε μερικά να επέλθει και ο θάνατος θα πρέπει οι συγκεντρώσεις του εδάφους, να ξεπερνούν τα 7.000 ppm.
5. Από την ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας διαπιστώθηκε ότι η συσσώρευση Ni(II) στα φυτά είναι περίπου 80 φορές μεγαλύτερη από αυτή του χρωμίου.
6. Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα παραπάνω καθώς και το Κεφάλαιο 4 στο οποίο δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή για να συμπεριληφθεί όλη η υπάρχουσα διεθνής βιβλιογραφία πάνω στο θέμα αφού, η ελληνική και ευρωπαϊκή δεν δίνουν τοξικά όρια βρωσιμότητας ως προς το χρώμιο και το νικέλιο, προκύπτει ότι τα τρία λαχανικά ΠΑΤΑΤΑ, ΚΡΕΜΜΥΔΙ και ΚΑΡΟΤΟ, τα οποία διακινούνται από τον Καποδιστριακό Δήμο Θηβαίων προς τις λαϊκές αγορές και τα καταστήματα πώλησης τροφίμων είναι εντός των ορίων των βιβλιογραφικών μας πηγών για ασφαλή βρώση.
7. Ακόμα και κάτω από τον ελεγχόμενο θερμοκηπιακό υδροπονικό πειραματισμό ο οποίος έγινε και στα τρία αυτά λαχανικά όπου οι μέσες περιεκτικότητες σε βαρέα μέταλλα ήταν 13 φορές μεγαλύτερες ήταν για το εξασθενές χρώμιο από τη μέση τιμή ξηρής και υγρής περιόδου 2010 των υπόγειων νερών της Θήβας, ενώ για το νικέλιο ήταν 270 φορές μεγαλύτερες, τα δυο αυτά μέταλλα τα οποία συσσωρεύτηκαν στα βρώσιμα λαχανικά που μελετήθηκαν δεν ξεπερνούν κατά μέσο όρο τα τοξικά όρια.
