H κρίση είναι κρίση του καπιταλισμού ,του δικού τους συστήματος , είναι κρίση που προκαλεί η κερδοφορία και η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων , είναι κρίση που εκδηλώνει την αναρχία αυτού του συστήματος.Τα ελλείμματα προκαλούνται από τη χρηματοδότηση , την ενίσχυση των μεγάλων οικονομικών ομίλων από τον κρατικό προϋπολογισμό με δισεκατομμύρια Ευρώ, προκαλούνται από τη διάθεση τεράστιων ποσών για τις επιθετικές ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Τα χρέη δημιουργούνται από τα δάνεια που παίρνει το Ελληνικό κράτος για να δώσει μεγάλη οικονομική δύναμη στους τραπεζίτες , τους βιομήχανους , τους εφοπλιστές , στους μεγαλέμπορους και τους μεγαλοεργολάβους.
Δεν έχει καμία ευθύνη ο λαός. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε το χρέος και τα ελλείμματα , γι’ αυτό δεν αποδεχόμαστε να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης οι εργαζόμενοι.
Να σκεφτεί ο λαός ότι το 2004 απομακρύνθηκε το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση γιατί η αντιλαϊκή του πολιτική οδήγησε σε μεγάλη λαϊκή αγανάκτηση που πήρε λάθος δρόμο και έφερε στην κυβέρνηση τη Ν.Δ .
Να θυμηθεί η λαός ότι το 2009 απομακρύνθηκε η Ν.Δ από την κυβέρνηση γιατί η αντιλαϊκή της πολιτική φούντωσε τη λαϊκή οργή που κι αυτή τη φορά πήρε λάθος δρόμο και έφερε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.
ΟΧΙ στο ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ που οξύνει τα λαϊκά προβλήματα και ανακυκλώνει τα βάσανα του λαού.
Τώρα , πάμε μπροστά δίνουμε δύναμη στο ΚΚΕ , στο ΠΑΜΕ και στις άλλες και αγωνιστικές συσπειρώσεις, οργανώνουμε καλύτερα τις δυνάμεις μας στους εργασιακούς χώρους , αλλάζουμε το συσχετισμό δύναμης στα συνδικάτα , αξιοποιούμε τις βουλευτικές εκλογές όποτε και να γίνουν.
Σημαδεύουμε καλά , στην καρδιά του συστήματος που στηρίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων και γεννάει την ανεργία, την εξαθλίωση, υπονομεύοντας το μέλλον του λαού μας, το μέλλον της νέας γενιάς.
Ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Εκεί πρέπει να φτάσουμε , να κατακτήσει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της την εξουσία. Αυτή είναι η προϋπόθεση για να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα και να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες.
Αυτό έχουμε υποχρέωση να κτίζουμε στους καθημερινούς αγώνες, στην πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για τους μισθούς και τις συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα , την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία .
Αυτό φοβούνται οι δυνάμεις του κεφαλαίου γι’ αυτό επιμένουν στη συναίνεση , δηλαδή στον αφοπλισμό του εργαζόμενου λαού για να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες στη διαχείριση της κρίσης.
Να μην περάσουν αυτά τα σχέδια ,να σηκώσουν οι εργαζόμενοι ανάστημα ,να βγάλουν συμπεράσματα και να αναζητήσουν τη λύση που αντιστοιχεί στα δικά τους συμφέροντα».
