Σε σχέση με το κομμάτι που αφορά το Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπως αυτό σήμερα είναι δομημένο, πιστεύω ότι θα συμφωνείτε και εσείς ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στα όρια ενός συστήματος υγείας, το οποίο ουσιαστικά τα έχει εξαντλήσει. Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’80, έχοντας πολύ συγκεκριμένα δεδομένα αυτήν την περίοδο, έχοντας άλλα επιστημονικά δεδομένα που είχαν να κάνουν με την επιβολή της αναγκαιότητάς του. Εάν αυτό το στοιχείο το συνδυάσουμε μαζί με την τεράστια παθογένεια η οποία υπάρχει σήμερα και βρίσκεται σε συγκεκριμένους τομείς, αντιλαμβάνεστε ότι σήμερα είναι επιβεβλημένες οι αλλαγές.
Είναι γνωστό σε όλους ότι τα νοσοκομεία μας, δυστυχώς, ήταν θερμοκοιτίδες της αδιαφάνειας και της υπερχρέωσης του ελληνικού λαού. Επίσης, είναι γνωστό σε όλους ότι υπήρχε ένας τεράστιος ανορθολογικός σχεδιασμός, μία τεράστια κατασπατάληση ανθρώπινου δυναμικού, όπου έχουμε δει, όπως έχω πει αρκετές φορές σε αυτή την Αίθουσα, να έχουμε ιατρικό προσωπικό αντίστοιχο με αυτά των προηγμένων χωρών και δυστυχώς να μην έχουμε νοσηλευτικό προσωπικό, που είναι πάρα πολύ μειωμένο σε σχέση με τα ποσοστά των ευρωπαϊκών χωρών.
Παράλληλα, έχουμε δει δυστυχώς να αναπτύσσονται μονάδες υγείας με τη λογική εκείνης της δεκαετίας, όπου η ανάγκη ήταν περισσότερο στο πώς θα ικανοποιήσουμε πολιτικά αιτήματα και όχι πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε λύση στα θέματα υγείας που σήμερα απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Άρα, λοιπόν, είδαμε να υπάρχει μια τεράστια διασπορά μονάδων υγείας -περίπου εκατόν τριάντα είναι χρήσιμες σήμερα στη χώρα μας- όπου σε κάθε χωριό, δυστυχώς, φροντίσαμε να κάνουμε και ένα νοσοκομείο.
Αυτό σήμερα το κληρονομήσαμε και είναι μια πραγματικότητα. Τα δεδομένα τα οποία σήμερα συγκροτούν την ανάγκη είναι ότι πρέπει να πάμε σε αλλαγές. Αυτές είναι αλλαγές οι οποίες δεν χωρούν αμφισβήτηση.
Κύριε συνάδελφε, επειδή όμως έχετε ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα και θέτετε ένα ερώτημα που αφορά την περιοχή σας, εκείνο το οποίο θα ήθελα να πω, πριν απαντήσω αυτό το ερώτημα, είναι ότι προς αυτήν την κατεύθυνση γίνεται μια τεράστια προσπάθεια αλλαγών, που έχει να κάνει με πολιτικά πεδία πολύ συγκεκριμένα, όπως είναι ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υγείας, η πρωτοβάθμια φροντίδα δηλαδή, που άλλαξε για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια και που σήμερα έχουμε ένα νέο πλαίσιο που αφορά την παροχή υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Έτσι, λοιπόν, είναι και το κομμάτι που αφορά τις συνενώσεις των δυνάμεων υγείας. Κάποιοι μιλούν για συγχωνεύσεις. Εμείς μιλούμε για τη συνένωση των δυνάμεων στο χώρο της υγείας και αυτό γίνεται μέσα από έναν εξαντλητικό διάλογο, όπου θεωρώ ότι έχουμε εξαντλήσει και εξαντλούμε το δημοκρατικό μας απόθεμα.
Άρα, λοιπόν, εδώ θα πρέπει να γίνει σαφές ότι έχει ξεκινήσει ο διάλογος από την 1η Απριλίου και τελειώνει την 1η Ιουλίου. Μέχρι και τις 31 Μαΐου ήταν υποχρεωμένοι οι φορείς να καταθέσουν προτάσεις συγκεκριμένες για το κάθε νοσοκομείο, για την κάθε περιφέρεια και η οποιαδήποτε απόφαση ανακοινωθεί, θα αφορά την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και θα ανακοινωθεί την 1η Ιουλίου.
Για να γίνει σαφές στον καθένα από εμάς, θέλω να πω ότι οι προτάσεις του κ. Λιαρόπουλου δεν δεσμεύουν την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Είναι προτάσεις μιας επιστημονικής ομάδας η οποία συγκροτήθηκε μέσα από μία λογική που έχει να κάνει με την ανεξαρτησία αυτής της επιτροπής. Δεν έγινε καμία υπόδειξη, καμία παρέμβαση. Είναι προτάσεις που αφορούν αυτήν την επιτροπή, δεν αφορούν την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Συνεπώς, οτιδήποτε αφορά θέμα που έχει να κάνει με συγχώνευση, είτε νοσοκομείων, είτε κλινικών εντός των νοσοκομείων, είτε μεταφορά κλινικών, αυτά είναι θέματα τα οποία θα ανακοινωθούν από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, συγκεκριμένα από τον κ. Λοβέρδο, τον κ. Τιμοσίδη και από εμένα την 1η Ιουλίου. Όλα τα άλλα που ακούγονται είναι θέματα τα οποία απλά υπάρχουν, για να υπάρχει ο δημόσιος διάλογος. Δεν δεσμεύει, λοιπόν, αυτή η επιτροπή την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Επιτρέψτε μου να κάνω δυο διευκρινίσεις. Η επιτροπή αυτή έχει συγκροτηθεί και επαναλαμβάνω ότι δεν υπήρχε καμία παρέμβαση επ’ αυτού. Είναι μια ανεξάρτητη επιτροπή κατέθεσε τις προτάσεις της, όπως επίσης συγκροτήθηκαν και άλλες δυο επιτροπές. Η μια αφορούσε την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, η οποία κατέθεσε τον υγειονομικό χάρτη επιτέλους μετά από πάρα πολλά χρόνια και η άλλη επιτροπή –η τρίτη- είναι μια επιτροπή αξιολόγησης, η οποία θα αξιολογήσει όλες τις προτάσεις οι οποίες θα κατατεθούν.
Στο διάστημα που μιλάμε υπάρχει δυνατότητα στον κάθε φορέα, στον κάθε πολίτη μεμονωμένα να καταθέσει τις προτάσεις του για αυτό το εγχείρημα. Και αυτό το εγχείρημα θα απασχολήσει το ελληνικό Κοινοβούλιο μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες για να πάμε σε μια πολιτική η οποία θα ανταποκρίνεται σε αυτό το οποίο πριν από λίγο είπατε. Θα ανταποκρίνεται δηλαδή στην προσπάθεια αναβάθμισης της παρεχόμενης υγείας γιατί επαναλαμβάνω ότι είναι τεράστια τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν σήμερα. είναι διαρθρωτικά τα προβλήματα και δεν μπορεί καμία Κυβέρνηση να συνεχίζει να μην τα καταλαβαίνει ή να παριστάνει ότι δεν υπάρχουν γύρω της. Άρα, λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει αυτό το νέο πεδίο πολιτικής, όπως τα προηγούμενα που πριν από λίγο στην πρωτολογία μου ανέφερα, πρωτοβάθμια φροντίδα, το ΕΣΥ-NET, όπου έχουμε τη δυνατότητα σήμερα να υπάρχει μια απόλυτη μηχανοργάνωση σήμερα και να έχουμε μια απόλυτη πληροφόρηση για το τι γίνεται μέσα στις μονάδες υγείας και μια σειρά άλλα και φυσικά αυτήν την περίοδο ολοκληρώνεται μια νέα προσπάθεια που λέει αυτό ακριβώς. Συνένωση, λοιπόν, των δυνάμεων στο χώρο της υγείας, για να μπορέσουμε να έχουμε ουσιαστικό αποτέλεσμα που θα στοχεύει πάντα στον πολίτη, γιατί αυτός είναι ο στόχος. Διότι είναι αλήθεια ότι στα προηγούμενα χρόνια δυστυχώς το Εθνικό Σύστημα Υγείας είχε δομηθεί για να καλύψει όχι τις ανάγκες του ασθενή αλλά αυτών οι οποίοι λειτουργούσαν εντός του χώρου του. Άρα, λοιπόν, το θέμα είναι πώς από εδώ και πέρα θα πάμε σε πολιτικές οι οποίες θα δώσουν την παροχή υγείας εντός των τειχών και ο κάθε πολίτης θα μπορεί πραγματικά να έχει μια υψηλή ποιότητα υγείας.
Επαναλαμβάνω τώρα, για να γίνω για άλλη μια φορά σαφής, το εξής: Καμία επιτροπή δεν μας δεσμεύει. Το έχουμε δηλώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και επαναλαμβάνω ότι αυτό το οποίο τελικά θα υπάρξει ως αποτέλεσμα θα είναι αποτέλεσμα που θα προκύψει από όλους αυτούς που πριν από λίγο ανέφερα, τους τοπικούς φορείς και χρειαζόμαστε μια απόλυτη συνεννόηση για να πάμε σε τέτοιες μεγάλες αλλαγές με τις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορούμε ούτε να τις ξεπεράσουμε ούτε να τις υπερβούμε. Και είναι αλήθεια, ότι όταν και εφόσον είσαι υποχρεωμένος να πάρεις πολιτικές αποφάσεις, πρέπει σίγουρα να είσαι γενναίος και να τολμάς αλλά δεν μπορείς να αγνοείς και τι γίνεται γύρω σου. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν προχωράμε. Σε ένα μήνα από τώρα θα ολοκληρώσουμε αυτή τη διαδικασία και στις 1 Ιουλίου θα μπούμε στη διαδικασία ανακοινώσεων για το τι συγκεκριμένα θα γίνει σε κάθε μονάδα υγείας.
Κλείνω με αυτό και λέω ότι όταν λέμε συνενώσεις στο χώρο της υγείας εννοούμε κοινές διοικήσεις, εννοούμε συγχωνεύσεις εντός των νοσοκομείων. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να υπάρχουν τόσες πολλές κλινικές παθολογικές. Σε ένα νοσοκομείο υπάρχουν επτά, ένα παράδειγμα λέω. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατασπατάληση του ανθρώπινου δυναμικού. Πρέπει να σταματήσει.
Πάνω σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν μιλάμε για τις αλλαγές μας και δηλώνω εδώ ότι δεν θα κλείσει κανένα νοσοκομείο και δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Το μόνο που συζητάμε αυτή τη στιγμή είναι ο εξορθολογισμός κα η δυνατότητα μέσα από την αλλαγή αντικειμένου τους να είναι πιο ουσιαστικά για τον καθένα από εμάς.
Είναι γνωστό σε όλους ότι τα νοσοκομεία μας, δυστυχώς, ήταν θερμοκοιτίδες της αδιαφάνειας και της υπερχρέωσης του ελληνικού λαού. Επίσης, είναι γνωστό σε όλους ότι υπήρχε ένας τεράστιος ανορθολογικός σχεδιασμός, μία τεράστια κατασπατάληση ανθρώπινου δυναμικού, όπου έχουμε δει, όπως έχω πει αρκετές φορές σε αυτή την Αίθουσα, να έχουμε ιατρικό προσωπικό αντίστοιχο με αυτά των προηγμένων χωρών και δυστυχώς να μην έχουμε νοσηλευτικό προσωπικό, που είναι πάρα πολύ μειωμένο σε σχέση με τα ποσοστά των ευρωπαϊκών χωρών.
Παράλληλα, έχουμε δει δυστυχώς να αναπτύσσονται μονάδες υγείας με τη λογική εκείνης της δεκαετίας, όπου η ανάγκη ήταν περισσότερο στο πώς θα ικανοποιήσουμε πολιτικά αιτήματα και όχι πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε λύση στα θέματα υγείας που σήμερα απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Άρα, λοιπόν, είδαμε να υπάρχει μια τεράστια διασπορά μονάδων υγείας -περίπου εκατόν τριάντα είναι χρήσιμες σήμερα στη χώρα μας- όπου σε κάθε χωριό, δυστυχώς, φροντίσαμε να κάνουμε και ένα νοσοκομείο.
Αυτό σήμερα το κληρονομήσαμε και είναι μια πραγματικότητα. Τα δεδομένα τα οποία σήμερα συγκροτούν την ανάγκη είναι ότι πρέπει να πάμε σε αλλαγές. Αυτές είναι αλλαγές οι οποίες δεν χωρούν αμφισβήτηση.
Κύριε συνάδελφε, επειδή όμως έχετε ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα και θέτετε ένα ερώτημα που αφορά την περιοχή σας, εκείνο το οποίο θα ήθελα να πω, πριν απαντήσω αυτό το ερώτημα, είναι ότι προς αυτήν την κατεύθυνση γίνεται μια τεράστια προσπάθεια αλλαγών, που έχει να κάνει με πολιτικά πεδία πολύ συγκεκριμένα, όπως είναι ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υγείας, η πρωτοβάθμια φροντίδα δηλαδή, που άλλαξε για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια και που σήμερα έχουμε ένα νέο πλαίσιο που αφορά την παροχή υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Έτσι, λοιπόν, είναι και το κομμάτι που αφορά τις συνενώσεις των δυνάμεων υγείας. Κάποιοι μιλούν για συγχωνεύσεις. Εμείς μιλούμε για τη συνένωση των δυνάμεων στο χώρο της υγείας και αυτό γίνεται μέσα από έναν εξαντλητικό διάλογο, όπου θεωρώ ότι έχουμε εξαντλήσει και εξαντλούμε το δημοκρατικό μας απόθεμα.
Άρα, λοιπόν, εδώ θα πρέπει να γίνει σαφές ότι έχει ξεκινήσει ο διάλογος από την 1η Απριλίου και τελειώνει την 1η Ιουλίου. Μέχρι και τις 31 Μαΐου ήταν υποχρεωμένοι οι φορείς να καταθέσουν προτάσεις συγκεκριμένες για το κάθε νοσοκομείο, για την κάθε περιφέρεια και η οποιαδήποτε απόφαση ανακοινωθεί, θα αφορά την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και θα ανακοινωθεί την 1η Ιουλίου.
Για να γίνει σαφές στον καθένα από εμάς, θέλω να πω ότι οι προτάσεις του κ. Λιαρόπουλου δεν δεσμεύουν την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Είναι προτάσεις μιας επιστημονικής ομάδας η οποία συγκροτήθηκε μέσα από μία λογική που έχει να κάνει με την ανεξαρτησία αυτής της επιτροπής. Δεν έγινε καμία υπόδειξη, καμία παρέμβαση. Είναι προτάσεις που αφορούν αυτήν την επιτροπή, δεν αφορούν την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Συνεπώς, οτιδήποτε αφορά θέμα που έχει να κάνει με συγχώνευση, είτε νοσοκομείων, είτε κλινικών εντός των νοσοκομείων, είτε μεταφορά κλινικών, αυτά είναι θέματα τα οποία θα ανακοινωθούν από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, συγκεκριμένα από τον κ. Λοβέρδο, τον κ. Τιμοσίδη και από εμένα την 1η Ιουλίου. Όλα τα άλλα που ακούγονται είναι θέματα τα οποία απλά υπάρχουν, για να υπάρχει ο δημόσιος διάλογος. Δεν δεσμεύει, λοιπόν, αυτή η επιτροπή την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Επιτρέψτε μου να κάνω δυο διευκρινίσεις. Η επιτροπή αυτή έχει συγκροτηθεί και επαναλαμβάνω ότι δεν υπήρχε καμία παρέμβαση επ’ αυτού. Είναι μια ανεξάρτητη επιτροπή κατέθεσε τις προτάσεις της, όπως επίσης συγκροτήθηκαν και άλλες δυο επιτροπές. Η μια αφορούσε την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, η οποία κατέθεσε τον υγειονομικό χάρτη επιτέλους μετά από πάρα πολλά χρόνια και η άλλη επιτροπή –η τρίτη- είναι μια επιτροπή αξιολόγησης, η οποία θα αξιολογήσει όλες τις προτάσεις οι οποίες θα κατατεθούν.
Στο διάστημα που μιλάμε υπάρχει δυνατότητα στον κάθε φορέα, στον κάθε πολίτη μεμονωμένα να καταθέσει τις προτάσεις του για αυτό το εγχείρημα. Και αυτό το εγχείρημα θα απασχολήσει το ελληνικό Κοινοβούλιο μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες για να πάμε σε μια πολιτική η οποία θα ανταποκρίνεται σε αυτό το οποίο πριν από λίγο είπατε. Θα ανταποκρίνεται δηλαδή στην προσπάθεια αναβάθμισης της παρεχόμενης υγείας γιατί επαναλαμβάνω ότι είναι τεράστια τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν σήμερα. είναι διαρθρωτικά τα προβλήματα και δεν μπορεί καμία Κυβέρνηση να συνεχίζει να μην τα καταλαβαίνει ή να παριστάνει ότι δεν υπάρχουν γύρω της. Άρα, λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει αυτό το νέο πεδίο πολιτικής, όπως τα προηγούμενα που πριν από λίγο στην πρωτολογία μου ανέφερα, πρωτοβάθμια φροντίδα, το ΕΣΥ-NET, όπου έχουμε τη δυνατότητα σήμερα να υπάρχει μια απόλυτη μηχανοργάνωση σήμερα και να έχουμε μια απόλυτη πληροφόρηση για το τι γίνεται μέσα στις μονάδες υγείας και μια σειρά άλλα και φυσικά αυτήν την περίοδο ολοκληρώνεται μια νέα προσπάθεια που λέει αυτό ακριβώς. Συνένωση, λοιπόν, των δυνάμεων στο χώρο της υγείας, για να μπορέσουμε να έχουμε ουσιαστικό αποτέλεσμα που θα στοχεύει πάντα στον πολίτη, γιατί αυτός είναι ο στόχος. Διότι είναι αλήθεια ότι στα προηγούμενα χρόνια δυστυχώς το Εθνικό Σύστημα Υγείας είχε δομηθεί για να καλύψει όχι τις ανάγκες του ασθενή αλλά αυτών οι οποίοι λειτουργούσαν εντός του χώρου του. Άρα, λοιπόν, το θέμα είναι πώς από εδώ και πέρα θα πάμε σε πολιτικές οι οποίες θα δώσουν την παροχή υγείας εντός των τειχών και ο κάθε πολίτης θα μπορεί πραγματικά να έχει μια υψηλή ποιότητα υγείας.
Επαναλαμβάνω τώρα, για να γίνω για άλλη μια φορά σαφής, το εξής: Καμία επιτροπή δεν μας δεσμεύει. Το έχουμε δηλώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και επαναλαμβάνω ότι αυτό το οποίο τελικά θα υπάρξει ως αποτέλεσμα θα είναι αποτέλεσμα που θα προκύψει από όλους αυτούς που πριν από λίγο ανέφερα, τους τοπικούς φορείς και χρειαζόμαστε μια απόλυτη συνεννόηση για να πάμε σε τέτοιες μεγάλες αλλαγές με τις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορούμε ούτε να τις ξεπεράσουμε ούτε να τις υπερβούμε. Και είναι αλήθεια, ότι όταν και εφόσον είσαι υποχρεωμένος να πάρεις πολιτικές αποφάσεις, πρέπει σίγουρα να είσαι γενναίος και να τολμάς αλλά δεν μπορείς να αγνοείς και τι γίνεται γύρω σου. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν προχωράμε. Σε ένα μήνα από τώρα θα ολοκληρώσουμε αυτή τη διαδικασία και στις 1 Ιουλίου θα μπούμε στη διαδικασία ανακοινώσεων για το τι συγκεκριμένα θα γίνει σε κάθε μονάδα υγείας.
Κλείνω με αυτό και λέω ότι όταν λέμε συνενώσεις στο χώρο της υγείας εννοούμε κοινές διοικήσεις, εννοούμε συγχωνεύσεις εντός των νοσοκομείων. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να υπάρχουν τόσες πολλές κλινικές παθολογικές. Σε ένα νοσοκομείο υπάρχουν επτά, ένα παράδειγμα λέω. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατασπατάληση του ανθρώπινου δυναμικού. Πρέπει να σταματήσει.
Πάνω σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν μιλάμε για τις αλλαγές μας και δηλώνω εδώ ότι δεν θα κλείσει κανένα νοσοκομείο και δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Το μόνο που συζητάμε αυτή τη στιγμή είναι ο εξορθολογισμός κα η δυνατότητα μέσα από την αλλαγή αντικειμένου τους να είναι πιο ουσιαστικά για τον καθένα από εμάς.
