Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Θήβα! «Η καταδίκη της μνήμης»


Έγιναν προσπάθειες από το ΥΠΠΟ να αναστηλωθεί ο τάφος, γιατί το υλικό από το οποίο είναι καμωμένος, μπορεί να αναπλαστεί. Προσομοιώνονας το υλικό με ένα σύγχρονο, θα μπορούσαμε να αποκαταστήσουμε το τάφο. Έγινε μια καταπληκτική αποτύπωση με Γερμανό Αρχιτέκτονα της ΟΥΝΕΣΚΟ, χωρίς δραχμή από το ελληνικό δημόσιο. Η μελέτη κατατέθηκε στο ΥΠ.ΠΟ και σε επανειλημμένες παραστάσεις και συνεννοήσεις με αρχιτέκτονες στους οποίους είχε κατά καιρούς ανατεθεί πρόγραμμα αναστήλωσης του τάφου, η απάντηση που πήρα ήταν: «Και τα χρήματα υπάρχουν και η τεχνική δυνατότητα υπάρχει, δεν υπάρχει όμως η βούληση των αρχαιολόγων».!!!
Οι τοιχογραφίες που βρίσκονται; «Ένας θεός ξέρει! Φαντάζομαι το Υπουργείο Πολιτισμού ή η Αρχαιολογική εφορεία θα μπορούν να απαντήσουν.
Το Μικρό Καστέλι εξαφανίστηκε. Λες και δεν είχε τόπο η Θήβα να κτίσει τα Γυμνάσια . Όταν ήρθα στην Θήβα το Μικρό Καστέλι δεν υπήρχε πλέον. Εκεί υπήρχαν πολύ σημαντικοί θαλαμωτοί τάφοι και μια καταπληκτική κατακόμβη με τοιχογραφίες, τις οποίες μάλιστα, είχε αποτυπώσει και ο Α. Κεραμόπουλος στο γνωστό του σύγγραμμα. Αυτά εξαφανίστηκαν στο σύνολό τους. Καταστράφηκαν εντελώς.
Το Μεγάλο Καστέλι κινδύνεψε να πάθει τα ίδια. Ο Δικηγορικός Σύλλογος απαιτούσε τότε να του δοθεί ο λόφος, προκειμένου να χτιστεί εκεί το δικαστικό μέγαρο. Ευτυχώς πρυτάνευσαν λογικότερες σκέψεις, με πρωταγωνιστή στην προστασία του μνημείου τον Γενικό Επιθεωρητή Αρχαιοτήτων Σ. Μαρινάτο, που είχε σημαντικό ενδιαφέρον για την Θήβα κι έτσι το γλιτώσαμε. Έπεσε όμως ο μεγάλος τάφος από τον σεισμό και καταστράφηκε.
Εκτός από αυτόν όμως, που είναι περισπούδαστο μνημείο και ταυτίζεται με τους γιους του Οιδίποδα, εκπλήσσομαι για το γεγονός πως θα μπορούσε έστω να τοποθετηθεί επιγραφή, που θα αναφέρει πως πρόκειται για μνημείο των υιών του Οιδίποδα, προκειμένου να ανακαλεί την μνήμη στις λαμπρές σελίδες δόξας της Θηβαϊκής παράδοσης, που απετέλεσε και τον ένα πνεύμονα της Αθηναϊκής δραματουργίας. Καμία ανάμνηση γύρω από αυτό το θέμα….
Είναι αυτό που εμείς οι αρχαιολόγοι έχουμε διαπιστώσει στην ιστορική διαδρομή κάποιων περιόδων, το οποίο ονομάζουμε «καταδίκη της μνήμης».
Εμείς οι αρχαιολόγοι, που είμαστε οι θεματοφύλακες της ιστορικής μνήμης γινόμαστε εκούσια ή ακούσια οι καταστροφείς της μνήμης. Καταδικάζουμε τα μνημεία και την ιστορία μας σε αφανισμό και έλλειψη μνήμης. Τότε τι νόημα έχει να τιτλοφορούμε την υπηρεσία μας «υπηρεσία προστασίας των μνημείων» όταν εμείς καταδικάζουμε την μνήμη των μνημείων αυτών και των προσόντων τα οποία συνδέονται με αυτά; Διότι ένας θολωτός τάφος οπουδήποτε αλλού εκτός Ελλάδος ίσως δεν θα μπορούσε να συνδεθεί μ ε ένα ιστορικό πρόσωπο. Στην πατρίδα μας όμως, τα μνημεία συνδέονται με σημαντικά πρόσωπα, ιδιαίτερα από τις ξένες σχολές που βρίσκονται εδώ και είναι προς τιμή του.
Όταν εγώ είπα, πως στην Λακεδαίμονα ανακάλυψα το ανάκτορο του Μενέλαου και της Ελένης μου απάντησαν: «Σου επιτρέπεται να λες ότι ανακάλυψες ανάκτορο , σου απαγορεύεται να λες της Ελένης και του Μενέλαου».
Έχω διαπιστώσει με λύπη μου ότι η μεγαλύτερη καταφορά δεν γίνεται από τους ξένους αλλά από τους ημετέρους…….
Εμείς, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους, πως σήμερα στα Καστέλια, ο τάφος της Αντιγόνης, του παγκόσμιου συμβόλου ειρήνης και αγάπης, έχει καταστεί αφοδευτήριο και χώρος τοξικομανών!!!
Οποιαδήποτε προσπάθεια να κλειστεί ο χώρος και να καθαριστεί δεν απέδωσε. Οι «βάνδαλοι» κακοφορμίζουν την κληρονομιά μας. Πρέπει να παρέμβει άμεσα ο Εισαγγελέας !!!!!