Από την συζήτηση με τον Δ/ντή της Διαδημοτικής επιχείρησης δεν θα μπορούσε να λείψει και το πρόβλημα που έχει προκύψει στην περιοχή μας, ιδιαίτερα στο Δάσος του Μοσχοποδίου, όπου ρίχνονται μπάζα και άλλα απορρίμματα, εγκυμονώντας κινδύνους πυρκαγιάς!
«Θίγεται ένα μείζον θέμα της περιοχής μας η οποία είναι μοναδική στην Ελλάδα, γιατί ενώ έχουμε ένα ποσοστό απορριμμάτων πολύ μικρό της τάξης του 2 – 3 %, το υπόλοιπο 97% αποτελείται από απόβλητα βιομηχανικού – αγροτικού ή υλικά κατεδαφίσεων» απαντά ο κ. Τσοκανής, επαναλαμβάνοντας πως «η αδειοδότηση του ΧΥΤΑ δεν επιτρέπει να δεχόμαστε απόβλητα αυτών των κατηγοριών , τόσο για την ασφάλεια του έργου και των εργαζομένων. Όπως καταλαβαίνετε αυτές οι εκατοντάδες τόνοι αν γίνονταν δεκτοί ο ΧΥΤΑ θα ακυρωνόταν και θα είχε κορεστεί μέσα σε λίγους μήνες».
Ο κ. Τσοκανής υπενθυμίζει την ημερίδα του Οκτωβρίου 2008, όπου η ΔΕΠΟΔΑΘ ανέδειξε το πρόβλημα, ανακοινώνοντας την δρομολόγηση, τον Σεπτέμβριο, διαγωνισμού για την επιλογή αναδόχου και την περιγραφή συστήματος για την διαχείριση των εκατοντάδων χιλιάδων αγροτικών απορριμμάτων, αλλά και επαφών , που θα εξελιχθούν μέχρι το τέλος του χρόνου, για τα υλικά κατεδαφίσεων και μπαζών.
«Είμαστε σε επαφή με λατομεία της περιοχής, προκειμένου να οδηγούμε εκεί , με τά από επεξεργασία, και τα αδρανή υλικά» τονίζει, αναφερόμενος στην μεγάλη κατηγορία των βιομηχανικών μη επικίνδυνων αποβλήτων, όπου η ΔΕΠΟΔΑΘ αναμένει την υλοποίηση της δέσμευσης της Υπουργού Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη για την χρηματοδότηση μελέτης, προκειμένου να περιγραφεί κι εκεί ένα αντίστοιχο σύστημα
«Δυστυχώς, αυτό δεν απαντά στο τι θα κάνει ο πολίτης με αυτού του είδους τα απορρίμματα. Είναι ένα κενό χρόνων, που η πολιτεία δεν φρόντισε να καλύψει και που αναδείχθηκε με το κλείσιμο των χωματερών της περιοχής μας, όπου οδηγούνταν τα απόβλητα όλων αυτών των κατηγοριών» επισημαίνει ο Δ/ντής της ΔΕΠΟΔΑΘ .
Τον ρωτήσαμε ωστόσο, αν θα μπορούσαν να ρίχνονται αυτού του είδους τα απορρίμματα σε ειδική έκταση του Δήμου μέχρι να λυθεί το θέμα!
«Αν ήταν καθαρά μπάζα, πιθανόν να μπορούσαμε. Επειδή όμως μιλάμε για σύμμεικτα υλικά κατεδαφίσεων με προσμίξεις γυαλιά – αλουμίνιο κ.α , που πρέπει να απομακρυνθούν και να μείνει το καθαρό αδρανές υλικό δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα . Η εναπόθεση οποιουδήποτε απόβλητου είτε στερεού είτε υγρού πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη της Νομαρχίας που αδειοδοτεί» μας απαντά, διατυπώνοντας την πρόθεση του Δ.Σ της διαδημοτικής επιχείρησης να αποταθούν στην ΝΑΒ, προκειμένου να μπορέσουν να οδηγούν, σε πρώτη φάση, κάποια καθαρά αδρανή υλικά, πράγμα που απαιτεί επισταμένους ελέγχους όμως, καθώς υπάρχουν φόβοι να οδηγούνται εκεί και άλλα απόβλητα (βιομηχανικά), πιθανόν και επικίνδυνα.
«Θίγεται ένα μείζον θέμα της περιοχής μας η οποία είναι μοναδική στην Ελλάδα, γιατί ενώ έχουμε ένα ποσοστό απορριμμάτων πολύ μικρό της τάξης του 2 – 3 %, το υπόλοιπο 97% αποτελείται από απόβλητα βιομηχανικού – αγροτικού ή υλικά κατεδαφίσεων» απαντά ο κ. Τσοκανής, επαναλαμβάνοντας πως «η αδειοδότηση του ΧΥΤΑ δεν επιτρέπει να δεχόμαστε απόβλητα αυτών των κατηγοριών , τόσο για την ασφάλεια του έργου και των εργαζομένων. Όπως καταλαβαίνετε αυτές οι εκατοντάδες τόνοι αν γίνονταν δεκτοί ο ΧΥΤΑ θα ακυρωνόταν και θα είχε κορεστεί μέσα σε λίγους μήνες».
Ο κ. Τσοκανής υπενθυμίζει την ημερίδα του Οκτωβρίου 2008, όπου η ΔΕΠΟΔΑΘ ανέδειξε το πρόβλημα, ανακοινώνοντας την δρομολόγηση, τον Σεπτέμβριο, διαγωνισμού για την επιλογή αναδόχου και την περιγραφή συστήματος για την διαχείριση των εκατοντάδων χιλιάδων αγροτικών απορριμμάτων, αλλά και επαφών , που θα εξελιχθούν μέχρι το τέλος του χρόνου, για τα υλικά κατεδαφίσεων και μπαζών.
«Είμαστε σε επαφή με λατομεία της περιοχής, προκειμένου να οδηγούμε εκεί , με τά από επεξεργασία, και τα αδρανή υλικά» τονίζει, αναφερόμενος στην μεγάλη κατηγορία των βιομηχανικών μη επικίνδυνων αποβλήτων, όπου η ΔΕΠΟΔΑΘ αναμένει την υλοποίηση της δέσμευσης της Υπουργού Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη για την χρηματοδότηση μελέτης, προκειμένου να περιγραφεί κι εκεί ένα αντίστοιχο σύστημα
«Δυστυχώς, αυτό δεν απαντά στο τι θα κάνει ο πολίτης με αυτού του είδους τα απορρίμματα. Είναι ένα κενό χρόνων, που η πολιτεία δεν φρόντισε να καλύψει και που αναδείχθηκε με το κλείσιμο των χωματερών της περιοχής μας, όπου οδηγούνταν τα απόβλητα όλων αυτών των κατηγοριών» επισημαίνει ο Δ/ντής της ΔΕΠΟΔΑΘ .
Τον ρωτήσαμε ωστόσο, αν θα μπορούσαν να ρίχνονται αυτού του είδους τα απορρίμματα σε ειδική έκταση του Δήμου μέχρι να λυθεί το θέμα!
«Αν ήταν καθαρά μπάζα, πιθανόν να μπορούσαμε. Επειδή όμως μιλάμε για σύμμεικτα υλικά κατεδαφίσεων με προσμίξεις γυαλιά – αλουμίνιο κ.α , που πρέπει να απομακρυνθούν και να μείνει το καθαρό αδρανές υλικό δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα . Η εναπόθεση οποιουδήποτε απόβλητου είτε στερεού είτε υγρού πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη της Νομαρχίας που αδειοδοτεί» μας απαντά, διατυπώνοντας την πρόθεση του Δ.Σ της διαδημοτικής επιχείρησης να αποταθούν στην ΝΑΒ, προκειμένου να μπορέσουν να οδηγούν, σε πρώτη φάση, κάποια καθαρά αδρανή υλικά, πράγμα που απαιτεί επισταμένους ελέγχους όμως, καθώς υπάρχουν φόβοι να οδηγούνται εκεί και άλλα απόβλητα (βιομηχανικά), πιθανόν και επικίνδυνα.