Το γεγονός ότι δεν ασκήθηκε εμπρόθεσμα η ποινική δίωξη, οδήγησε πολλές από τις πράξεις αυτές, που εξέτασαν οι εξεταστικές επιτροπές, σε παραγραφές. Αυτό βέβαια παρατηρήθηκε και στο Βατοπέδι. Και αυτήν ακριβώς την ατέλεια και την πλημμέλεια έρχεται να καλύψει το σημερινό νομοσχέδιο.
Ειπώθηκε –και έγινε μεγάλη συζήτηση και προβληματισμός- το εάν το θέμα της παραγραφής έπρεπε να απασχολήσει την προανακριτική επιτροπή, η οποία αποφάσισε την ποινική δίωξη. Μπορούσε η προανακριτική επιτροπή της Βουλής να υποκαταστήσει τον φυσικό δικαστή του άρθρου 8 του Συντάγματος;
Υπάρχει, λοιπόν, μεγάλος προβληματισμός για το εάν σωστά ασκήθηκε η ποινική δίωξη. Επ’ αυτού, δηλαδή της παραγραφής –που είναι όχι μόνο δικονομικός αλλά και ουσιαστικός θεσμός, της αποσβεστικής προθεσμίας, θα λέγαμε- υπάρχει πράγματι ένας προβληματισμός για εάν σωστά απάντησε το Δικαστικό Συμβούλιο, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει απάντηση από την προανακριτική επιτροπή ώστε να μην ασκηθεί ποινική δίωξη.
Αυτή την ατέλεια έρχεται να διορθώσει το παρόν νομοσχέδιο. Ρυθμίζει τη σύσταση ειδικού γνωμοδοτικού οργάνου, που αποτελείται από δικαστές και θα εξετάζει τη βασιμότητα της κατηγορίας και βεβαίως όλους τους όρους του αν θα πρέπει να ασκηθεί η δίωξη ή όχι, μεταξύ των οποίων και η παραγραφή.
Πού είναι, λοιπόν, η πλημμέλεια; Που είναι η σύγχυση των αρμοδιοτήτων; Είναι γνωμοδοτικό όργανο, δεν γίνεται κάποια ψηφοφορία, αυτό αποφασίζει και παραδίδει το πόρισμά της στον Πρόεδρο της Βουλής.
Κατά συνέπεια, αυτή η γνωμοδοτική επιτροπή είναι εκείνη η οποία με εχέγγυα και ασφάλεια δικαίου θα κρίνει εάν πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη, εάν η κατηγορία κατά Υπουργού είναι βάσιμη και πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία, όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής. Είναι, λοιπόν, ένα μεγάλο, θετικό, καινοτόμο βήμα για τη βελτίωση της απονομής της δικαιοσύνης και στην περίπτωση που ελέγχεται η ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Επίσης, σοβαρότατη καινοτομία είναι η επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων που τελούν τα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία ασκούν εξουσία κατά παραχώρηση τη πολιτείας και παραβαίνουν τα καθήκοντά τους επί βλάβη του δημοσίου και των πολιτών.
Επιμηκύνεται, λοιπόν, ο χρόνος παραγραφής και γίνεται αυτός ο οποίος ισχύει για όλους τους πολίτες, σύμφωνα με το άρθρο 111 του Ποινικού Κώδικα. Αυτό σημαίνει ότι για τα κακουργήματα έχουν την μακρά παραγραφή της δεκαπενταετίας και εικοσαετίας και για τα πλημμελήματα της πενταετίας, τηρουμένων βεβαίως των διατάξεων περί αναστολής της δίωξης, όπως ακριβώς ορίζεται με το παρόν νομοσχέδιο.
Επίσης, καινοτόμα διάταξη είναι η κατάσχεση των οικονομικών ωφελειών των ελεγχομένων προσώπων. Αυτό δεν είναι το αίτημα των πολιτών; Πέραν του αιτήματος «να μπει κάποιος φυλακή», που ακούμε κατά κόρον, «διότι κανείς δεν βγαίνει από τις Εξεταστικές Επιτροπές» -που είναι λάθος, γιατί οι Εξεταστικές Επιτροπές δεν δικάζουν- αυτό ακούμε από τους πολίτες: Τι θα γίνει; Τα λεφτά θα τα φέρουμε πίσω; Θα γίνει κατάσχεση; Θα πάρουμε τα λεφτά από αυτούς οι οποίοι παρανόμως πλούτισαν;
Αυτό δεν είναι μια σοβαρή καινοτομία? Δηλαδή ότι επιβάλλεται υποχρεωτικά πλέον η κατάσχεση του οικονομικού οφέλους στον ελεγχόμενο από την Ειδική Επιτροπή, όπως επίσης και η απαγόρευση κίνησης λογαριασμών από τον ανακριτή, όταν αυτή συνδέεται με την παράνομη δραστηριότητα και ελέγχεται Υπουργός για κακουργηματική πράξη?
Δεν αποτελεί καινοτομία η επιβολή περιοριστικών όρων; Γι’ αυτό κάποιος μπορεί να πει: Ξέρετε, δεν μπορεί να επιβληθούν περιοριστικοί όροι, εφόσον δεν υπάρχει άδεια από τη Βουλή, διότι έτσι λέει το άρθρο 62 του Συντάγματος. Ναι, αλλά δίωξη ασκείται, δεν χρειάζεται άδεια της Βουλής και βεβαίως, επιβάλλονται από την Ειδική Επιτροπή περιοριστικοί όροι στον Υπουργό που ελέγχεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πολύς λόγος έγινε για το θέμα «κουκούλωμα», όπως έχουμε ακούσει εδώ κατά κόρον και βεβαίως, από πολλές παρατάξεις εδώ ακούγεται κάθε τόσο.
Να σταματήσουμε πλέον αυτή την υποκρισία. Όλοι δεν αποφασίσαμε τη σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών; Ομοφώνως δεν αποφασίστηκε η σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών; Όλες οι παρατάξεις δεν γνωρίζαμε το θέμα των παραγραφών; Δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει αυτό το ζήτημα; Ποιος, λοιπόν, «κουκουλώνει»; Ποιος είναι εκείνος που δεν θέλει να φανεί η αλήθεια;
Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να το έχουμε «καραμέλα», διότι όλοι το αποφασίσαμε και όλοι γνωρίζουμε εδώ μέσα τι σημαίνει παραγραφή, σύμφωνα με το ν. 3126/2003, που ίσχυε και τι τροποποιήσεις γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση με το παρόν νομοσχέδιο.
Ας αφήσουμε τις μεμψιμοιρίες. Το νομοσχέδιο αυτό, λοιπόν, μέσα στα όρια που επιτρέπει το Σύνταγμα -το άρθρο 86, παράγραφος 5- δίνει την ευκολία στην Ειδική Επιτροπή, την Προανακριτική, για τον Υπουργό που θέλει να αποδειχθεί η βασιμότητα της κατηγορίας, ακόμα και αν συντρέχει θέμα παραγραφής, να ελεγχθεί η κατηγορία και δίνει, βεβαίως και την ευχέρεια σε όποιον θέλει να διαπιστωθεί η αθωότητά του.
Έχει, λοιπόν και μία νέα ρύθμιση προς την ίδια κατεύθυνση που έχει το άρθρο 86, παράγραφος 5. Προάγει το νομικό μας πολιτισμό και ικανοποιεί τους πολίτες που θέλουν γρήγορη, δίκαιη και αποτελεσματική δίκη και χάριν της ηθικής προλήψεως, ώστε στο μέλλον να μην υπάρχουν επίορκοι πολιτικοί οι οποίοι παραβιάζουν το Σύνταγμα, τους νόμους και το συμφέρον των πολιτών και της πολιτείας.
Ειπώθηκε –και έγινε μεγάλη συζήτηση και προβληματισμός- το εάν το θέμα της παραγραφής έπρεπε να απασχολήσει την προανακριτική επιτροπή, η οποία αποφάσισε την ποινική δίωξη. Μπορούσε η προανακριτική επιτροπή της Βουλής να υποκαταστήσει τον φυσικό δικαστή του άρθρου 8 του Συντάγματος;
Υπάρχει, λοιπόν, μεγάλος προβληματισμός για το εάν σωστά ασκήθηκε η ποινική δίωξη. Επ’ αυτού, δηλαδή της παραγραφής –που είναι όχι μόνο δικονομικός αλλά και ουσιαστικός θεσμός, της αποσβεστικής προθεσμίας, θα λέγαμε- υπάρχει πράγματι ένας προβληματισμός για εάν σωστά απάντησε το Δικαστικό Συμβούλιο, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει απάντηση από την προανακριτική επιτροπή ώστε να μην ασκηθεί ποινική δίωξη.
Αυτή την ατέλεια έρχεται να διορθώσει το παρόν νομοσχέδιο. Ρυθμίζει τη σύσταση ειδικού γνωμοδοτικού οργάνου, που αποτελείται από δικαστές και θα εξετάζει τη βασιμότητα της κατηγορίας και βεβαίως όλους τους όρους του αν θα πρέπει να ασκηθεί η δίωξη ή όχι, μεταξύ των οποίων και η παραγραφή.
Πού είναι, λοιπόν, η πλημμέλεια; Που είναι η σύγχυση των αρμοδιοτήτων; Είναι γνωμοδοτικό όργανο, δεν γίνεται κάποια ψηφοφορία, αυτό αποφασίζει και παραδίδει το πόρισμά της στον Πρόεδρο της Βουλής.
Κατά συνέπεια, αυτή η γνωμοδοτική επιτροπή είναι εκείνη η οποία με εχέγγυα και ασφάλεια δικαίου θα κρίνει εάν πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη, εάν η κατηγορία κατά Υπουργού είναι βάσιμη και πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία, όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής. Είναι, λοιπόν, ένα μεγάλο, θετικό, καινοτόμο βήμα για τη βελτίωση της απονομής της δικαιοσύνης και στην περίπτωση που ελέγχεται η ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Επίσης, σοβαρότατη καινοτομία είναι η επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων που τελούν τα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία ασκούν εξουσία κατά παραχώρηση τη πολιτείας και παραβαίνουν τα καθήκοντά τους επί βλάβη του δημοσίου και των πολιτών.
Επιμηκύνεται, λοιπόν, ο χρόνος παραγραφής και γίνεται αυτός ο οποίος ισχύει για όλους τους πολίτες, σύμφωνα με το άρθρο 111 του Ποινικού Κώδικα. Αυτό σημαίνει ότι για τα κακουργήματα έχουν την μακρά παραγραφή της δεκαπενταετίας και εικοσαετίας και για τα πλημμελήματα της πενταετίας, τηρουμένων βεβαίως των διατάξεων περί αναστολής της δίωξης, όπως ακριβώς ορίζεται με το παρόν νομοσχέδιο.
Επίσης, καινοτόμα διάταξη είναι η κατάσχεση των οικονομικών ωφελειών των ελεγχομένων προσώπων. Αυτό δεν είναι το αίτημα των πολιτών; Πέραν του αιτήματος «να μπει κάποιος φυλακή», που ακούμε κατά κόρον, «διότι κανείς δεν βγαίνει από τις Εξεταστικές Επιτροπές» -που είναι λάθος, γιατί οι Εξεταστικές Επιτροπές δεν δικάζουν- αυτό ακούμε από τους πολίτες: Τι θα γίνει; Τα λεφτά θα τα φέρουμε πίσω; Θα γίνει κατάσχεση; Θα πάρουμε τα λεφτά από αυτούς οι οποίοι παρανόμως πλούτισαν;
Αυτό δεν είναι μια σοβαρή καινοτομία? Δηλαδή ότι επιβάλλεται υποχρεωτικά πλέον η κατάσχεση του οικονομικού οφέλους στον ελεγχόμενο από την Ειδική Επιτροπή, όπως επίσης και η απαγόρευση κίνησης λογαριασμών από τον ανακριτή, όταν αυτή συνδέεται με την παράνομη δραστηριότητα και ελέγχεται Υπουργός για κακουργηματική πράξη?
Δεν αποτελεί καινοτομία η επιβολή περιοριστικών όρων; Γι’ αυτό κάποιος μπορεί να πει: Ξέρετε, δεν μπορεί να επιβληθούν περιοριστικοί όροι, εφόσον δεν υπάρχει άδεια από τη Βουλή, διότι έτσι λέει το άρθρο 62 του Συντάγματος. Ναι, αλλά δίωξη ασκείται, δεν χρειάζεται άδεια της Βουλής και βεβαίως, επιβάλλονται από την Ειδική Επιτροπή περιοριστικοί όροι στον Υπουργό που ελέγχεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πολύς λόγος έγινε για το θέμα «κουκούλωμα», όπως έχουμε ακούσει εδώ κατά κόρον και βεβαίως, από πολλές παρατάξεις εδώ ακούγεται κάθε τόσο.
Να σταματήσουμε πλέον αυτή την υποκρισία. Όλοι δεν αποφασίσαμε τη σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών; Ομοφώνως δεν αποφασίστηκε η σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών; Όλες οι παρατάξεις δεν γνωρίζαμε το θέμα των παραγραφών; Δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει αυτό το ζήτημα; Ποιος, λοιπόν, «κουκουλώνει»; Ποιος είναι εκείνος που δεν θέλει να φανεί η αλήθεια;
Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να το έχουμε «καραμέλα», διότι όλοι το αποφασίσαμε και όλοι γνωρίζουμε εδώ μέσα τι σημαίνει παραγραφή, σύμφωνα με το ν. 3126/2003, που ίσχυε και τι τροποποιήσεις γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση με το παρόν νομοσχέδιο.
Ας αφήσουμε τις μεμψιμοιρίες. Το νομοσχέδιο αυτό, λοιπόν, μέσα στα όρια που επιτρέπει το Σύνταγμα -το άρθρο 86, παράγραφος 5- δίνει την ευκολία στην Ειδική Επιτροπή, την Προανακριτική, για τον Υπουργό που θέλει να αποδειχθεί η βασιμότητα της κατηγορίας, ακόμα και αν συντρέχει θέμα παραγραφής, να ελεγχθεί η κατηγορία και δίνει, βεβαίως και την ευχέρεια σε όποιον θέλει να διαπιστωθεί η αθωότητά του.
Έχει, λοιπόν και μία νέα ρύθμιση προς την ίδια κατεύθυνση που έχει το άρθρο 86, παράγραφος 5. Προάγει το νομικό μας πολιτισμό και ικανοποιεί τους πολίτες που θέλουν γρήγορη, δίκαιη και αποτελεσματική δίκη και χάριν της ηθικής προλήψεως, ώστε στο μέλλον να μην υπάρχουν επίορκοι πολιτικοί οι οποίοι παραβιάζουν το Σύνταγμα, τους νόμους και το συμφέρον των πολιτών και της πολιτείας.
