Τα διευρωπαϊκά δίκτυα, το άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς, η ενεργειακή πολιτική στην οποία συμμετέχει έντονα ο κλάδος των μεταφορών είναι πολιτικές κλειδιά για τη στρατηγική ανάπτυξης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολύ περισσότερο της ελληνικής αναπτυξιακής στρατηγικής.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί, ότι δε χρειάζεται καμία υποχρέωση που να απορρέει από τις διατάξεις του Μνημονίου για να κάνουμε τις αυτονόητες προσαρμογές εντός της χώρας μας. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συνεχίσουμε να βαδίζουμε όλοι μαζί, ώστε να μην οδηγηθούμε στο περιθώριο και να μείνουμε απλοί θεατές στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και στις αναπτυξιακές πολιτικές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια διευρυμένη αγορά και πρέπει να προσαρμοστούμε σύντομα σε έναν από τους μεγαλύτερους τομείς, αυτού των μεταφορών, έτσι ώστε να έχουμε τη διασφάλιση των οικονομικών συνεργασιών, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, αλλά και όλων αυτών των ποιοτικών στοιχείων που απορρέουν από αυτές τις οικονομικές, ποσοτικές συμμαχίες και συνεργασίες, όπως αυτό της εδαφικής σύγκλισης, της συνοχής και της απασχόλησης.
Λαμβάνοντας αυτά σαν βασικές αρχές νομίζω ότι θα πρέπει να προσεγγίσουμε εντελώς διαφορετικά το νομοσχέδιο το οποίο παρουσιάζει το Υπουργείο Υποδομών. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν και τα βασικά διαρθρωτικά, τα δομικά χαρακτηριστικά αυτού του τομέα, τα οποία έχουν αναγνωριστεί άλλωστε από όλους. Όπως ο χαμηλός βαθμός ολοκλήρωσης του κλάδου που αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακος και παροχής ποιοτικών υπηρεσιών, ο μεγάλος συνολικά αριθμός των μεταφορικών μέσων, δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης ανά κάτοικο, η διαφοροποιημένη κατάσταση του οδικού μεταφορικού τομέα μεταξύ Ελλάδος και άλλων κρατών-μελών που κάνει πολυπλοκότερη τη συνεργασία με τους άλλους. Εδώ να επισημανθεί ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ φορτηγών δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης και γι’ αυτό ο ευρωπαίος νομοθέτης κάνει αναφορά μόνο για μεταφορείς.
Τα παραπάνω διαρθρωτικά χαρακτηριστικά δεν αμφισβητούνται ούτε από τους ίδιους τους εκπροσώπους του κλάδου. Άλλωστε η προσαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 346, όπου στην ουσία εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία στις Οδηγίες 96/26 και του 98/76 του Συμβουλίου, επεδίωκε τη σταδιακή προσαρμογή των μεταφορέων και της κινητικότητάς τους, της προσβασιμότητας στο επάγγελμα και της φερεγγυότητας απέναντι στους καταναλωτές. Γνωρίζουμε -και αυτό ομολογείται από όλους- ότι οι ρυθμίσεις του Προεδρικού Διατάγματος δεν εφαρμόστηκαν πλήρως. Αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος και να περιοριστούν οι δυνατότητες ομαλής προσαρμογής του κλάδου στο νέο καθεστώς και στις συνεχώς εξελισσόμενες καταστάσεις σε αυτό τον τομέα. Η μεταβατικότητα, προφανώς, είναι αναγκαία για την επιτυχή εξέλιξη κάθε νομοθεσίας που προωθεί αλλαγές. Όμως σε καμία περίπτωση η μεταβατικότητα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διέξοδος ή ως μία διαδικασία για να σταματήσουμε την προσαρμογή του τομέα.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί, ότι δε χρειάζεται καμία υποχρέωση που να απορρέει από τις διατάξεις του Μνημονίου για να κάνουμε τις αυτονόητες προσαρμογές εντός της χώρας μας. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συνεχίσουμε να βαδίζουμε όλοι μαζί, ώστε να μην οδηγηθούμε στο περιθώριο και να μείνουμε απλοί θεατές στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και στις αναπτυξιακές πολιτικές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια διευρυμένη αγορά και πρέπει να προσαρμοστούμε σύντομα σε έναν από τους μεγαλύτερους τομείς, αυτού των μεταφορών, έτσι ώστε να έχουμε τη διασφάλιση των οικονομικών συνεργασιών, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, αλλά και όλων αυτών των ποιοτικών στοιχείων που απορρέουν από αυτές τις οικονομικές, ποσοτικές συμμαχίες και συνεργασίες, όπως αυτό της εδαφικής σύγκλισης, της συνοχής και της απασχόλησης.
Λαμβάνοντας αυτά σαν βασικές αρχές νομίζω ότι θα πρέπει να προσεγγίσουμε εντελώς διαφορετικά το νομοσχέδιο το οποίο παρουσιάζει το Υπουργείο Υποδομών. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν και τα βασικά διαρθρωτικά, τα δομικά χαρακτηριστικά αυτού του τομέα, τα οποία έχουν αναγνωριστεί άλλωστε από όλους. Όπως ο χαμηλός βαθμός ολοκλήρωσης του κλάδου που αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακος και παροχής ποιοτικών υπηρεσιών, ο μεγάλος συνολικά αριθμός των μεταφορικών μέσων, δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης ανά κάτοικο, η διαφοροποιημένη κατάσταση του οδικού μεταφορικού τομέα μεταξύ Ελλάδος και άλλων κρατών-μελών που κάνει πολυπλοκότερη τη συνεργασία με τους άλλους. Εδώ να επισημανθεί ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ φορτηγών δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης και γι’ αυτό ο ευρωπαίος νομοθέτης κάνει αναφορά μόνο για μεταφορείς.
Τα παραπάνω διαρθρωτικά χαρακτηριστικά δεν αμφισβητούνται ούτε από τους ίδιους τους εκπροσώπους του κλάδου. Άλλωστε η προσαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 346, όπου στην ουσία εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία στις Οδηγίες 96/26 και του 98/76 του Συμβουλίου, επεδίωκε τη σταδιακή προσαρμογή των μεταφορέων και της κινητικότητάς τους, της προσβασιμότητας στο επάγγελμα και της φερεγγυότητας απέναντι στους καταναλωτές. Γνωρίζουμε -και αυτό ομολογείται από όλους- ότι οι ρυθμίσεις του Προεδρικού Διατάγματος δεν εφαρμόστηκαν πλήρως. Αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος και να περιοριστούν οι δυνατότητες ομαλής προσαρμογής του κλάδου στο νέο καθεστώς και στις συνεχώς εξελισσόμενες καταστάσεις σε αυτό τον τομέα. Η μεταβατικότητα, προφανώς, είναι αναγκαία για την επιτυχή εξέλιξη κάθε νομοθεσίας που προωθεί αλλαγές. Όμως σε καμία περίπτωση η μεταβατικότητα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διέξοδος ή ως μία διαδικασία για να σταματήσουμε την προσαρμογή του τομέα.
Το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, ο ίδιος ο Υπουργός, αλλά και το σύνολο της Κυβέρνησης, των συναρμόδιων Υπουργείων επιδιώκουν να προσαρμόσουν τον κλάδο συνολικά. Και ορίζεται και εννοείται και θεωρείται ένας ενδιάμεσος κρίκος σε όλους τους άλλους παραγωγικούς τομείς. Χωρίς μεταφορείς, χωρίς μεταφορές δεν μπορεί να παραχθεί τίποτε και νομίζω ότι αυτό το γνωρίζουμε.
Υπουργέ, στα πλαίσια της προσέγγισης, της κατανόησης, της καλοπιστίας και της ουσιαστικής εφαρμογής του νόμου, της μεγάλης αυτής μεταρρύθμισης θα πρέπει πιθανά, να δοθούν ορισμένες διευκρινήσεις.
Από τις διατυπώσεις που περιλαμβάνονται σε πολλά σημεία των άρθρων του Κανονισμού 1071/2009, γίνεται σαφές ότι πρόθεση του κοινοτικού νομοθέτη είναι να ρυθμίζει και να προστατεύει μόνο τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κάποιο κράτος-μέλος και όχι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.Τα ίδια διατυπώνονται και στον Κανονισμό 1072.
Σχετικά με τη διατύπωση για την εθνικότητα, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι πρόκειται για φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτή πλέον θα ορίζεται ως η χώρα προέλευσης.
Για ό,τι αφορά τις μεταφορικές εταιρείες, είναι σκόπιμο να αποσαφηνιστεί ότι δεν πρόκειται για εμπορικές εταιρείες, αλλά θα πρέπει αυτές να αντικατασταθούν με τον όρο «εταιρείες ειδικού σκοπού», έτσι ώστε να γίνει απόλυτη διευκρίνιση ότι αποκλειστικός σκοπός των εταιρειών είναι η διενέργεια οδικών εμπορευματικών μεταφορών και αποθηκεύσεων των μεταφερουμένων προϊόντων.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, σχετικά με τις ατομικές επιχειρήσεις, ότι εδώ νομικά θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι ατομικές επιχειρήσεις έχουν νομική προσωπικότητα, δεν αφορούν ούτε το κοινοτικό ούτε το ελληνικό δυικό σύστημα και, προφανώς, εννοείτε τα φυσικά πρόσωπα.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι πρέπει να τολμήσουμε μεγάλες αλλαγές, μεταρρυθμίσεις για τη διασφάλιση και αξιοπιστία του ίδιου του πολιτικού συστήματος, αλλά και των πολιτικών.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Υπουργέ, στα πλαίσια της προσέγγισης, της κατανόησης, της καλοπιστίας και της ουσιαστικής εφαρμογής του νόμου, της μεγάλης αυτής μεταρρύθμισης θα πρέπει πιθανά, να δοθούν ορισμένες διευκρινήσεις.
Από τις διατυπώσεις που περιλαμβάνονται σε πολλά σημεία των άρθρων του Κανονισμού 1071/2009, γίνεται σαφές ότι πρόθεση του κοινοτικού νομοθέτη είναι να ρυθμίζει και να προστατεύει μόνο τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κάποιο κράτος-μέλος και όχι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.Τα ίδια διατυπώνονται και στον Κανονισμό 1072.
Σχετικά με τη διατύπωση για την εθνικότητα, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι πρόκειται για φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτή πλέον θα ορίζεται ως η χώρα προέλευσης.
Για ό,τι αφορά τις μεταφορικές εταιρείες, είναι σκόπιμο να αποσαφηνιστεί ότι δεν πρόκειται για εμπορικές εταιρείες, αλλά θα πρέπει αυτές να αντικατασταθούν με τον όρο «εταιρείες ειδικού σκοπού», έτσι ώστε να γίνει απόλυτη διευκρίνιση ότι αποκλειστικός σκοπός των εταιρειών είναι η διενέργεια οδικών εμπορευματικών μεταφορών και αποθηκεύσεων των μεταφερουμένων προϊόντων.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, σχετικά με τις ατομικές επιχειρήσεις, ότι εδώ νομικά θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι ατομικές επιχειρήσεις έχουν νομική προσωπικότητα, δεν αφορούν ούτε το κοινοτικό ούτε το ελληνικό δυικό σύστημα και, προφανώς, εννοείτε τα φυσικά πρόσωπα.
Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι πρέπει να τολμήσουμε μεγάλες αλλαγές, μεταρρυθμίσεις για τη διασφάλιση και αξιοπιστία του ίδιου του πολιτικού συστήματος, αλλά και των πολιτικών.
Σας ευχαριστώ πολύ».
