Ίσως οι διαφορές που παρατηρούμε στη γυναίκα και το ρόλο της σήμερα σε σχέση με τη γυναίκα των δύο τελευταίων γενεών, να έχουν να κάνουν περισσότερο με την προσαρμοστικότητα της γυναικείας φύσης στα σημερινά κοινωνικο-βιολογικά δεδομένα, παρά με την γυναίκα αυτή καθ’ αυτή. Ας στρέψουμε λοιπόν ένα πιο αναλυτικό βλέμμα σε καίρια ζητήματα που αφορούν βαθύτατα την γυναίκα, είτε σαν σημεία τριβής και άγχους, είτε συναισθηματικής πληρότητας και προσωπικής εξέλιξης. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως τα ζητήματα αυτά δεν έχουν εν γένει θετικό ή αρνητικό χαρακτήρα, παρά είναι ο τρόπος που η γυναίκα ταυτίζεται με αυτά, τα χρησιμοποιεί, τα βιώνει ή τα αναπαράγει που καθορίζει τελικά την ποιότητά τους.Αυτό εξηγεί τόσο τη διαφορετικότητα όσο και τη μοναδικότητα της κάθε γυναίκας. Η γυναίκα συνδέεται ερήμην της με την έννοια της μητρότητας είτε κάνει παιδιά είτε όχι, η παρουσία ή απουσία δηλαδή αυτού του ρόλου στην ζωή της, την προσδιορίζει και σε ένα βαθμό χαράσσει την πορεία της. Μέσα από τον ρόλο αυτό της μάνας η γυναίκα βρίσκει τις ιδιαιτερότητές της, πορεύεται σε έναν δρόμο αυτογνωσίας μέσω του οποίου θα μπορέσει να βρει καλύτερες ισορροπίες όταν αναπόφευκτα και ανθρώπινα θα συναντά προβλήματα. Οι περισσότερες γυναίκες θα έρθουν αντιμέτωπες με δύσκολα συναισθήματα ή καταστάσεις όσον αφορά την μητρότητα τους και αυτό είναι κάτι αναμενόμενο και φυσιολογικό. Καλό είναι όμως να μην παρασύρονται από αυτά σαν φύλλο στον άνεμο, αλλά μέσω μιας διαδικασίας προσωπικού διαλόγου να καταφέρνουν να αντλούν από τον εσωτερικό τους πλούτο και να αντιμετωπίζουν πιο ολοκληρωμένα τις προκλήσεις της μητρότητας. Οι σημερινές βιοτικές και κοινωνικές ανάγκες θέλουν ως επί το πλείστον τη γυναίκα εργαζόμενη. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές απαιτήσεις που στέλνουν μια γυναίκα στην επαγγελματική αρένα, αλλά και το ότι η προσωπική επιτυχία και χειραφέτηση είναι στις μέρες μας συνυφασμένες με την επαγγελματική σταδιοδρομία.
Άλλες γυναίκες θα εργαστούν για να συμπληρώσουν το εισόδημα της οικογένειας, άλλες πάλι για να διατηρήσουν μια αίσθηση ανεξαρτησίας ασχέτως με τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας. Άλλες γυναίκες θα κυνηγήσουν μια καριέρα ως συνέχιση της ακαδημαϊκής τους πορείας και θα βρουν σε αυτήν νόημα και δημιουργική διέξοδο και κάποιες θα εργαστούν για να γεμίσουν τις ώρες τους παραγωγικά. Οι λόγοι και οι συνθήκες γύρω από αυτούς που οδηγούν την γυναίκα στο δρόμο της επαγγελματικής καταξίωσης μαρτυρούν κάτι από τον κρυφό της ψυχισμό. Είναι η γυναίκα ανασφαλής? Είναι εγκλωβισμένη σε μια κοινωνική επιταγή που επισφραγίζει το οικογενειακό της δόγμα? Ψάχνει μήπως τρόπους για να καθυστερήσει την δημιουργία οικογένειας? Μήπως πάλι είναι μια γυναίκα γεμάτη ενέργεια που λατρεύει να γεννά τις ιδέες που κυοφορεί και με αυτό τον τρόπο αισθάνεται μέρος του παραγωγικού συνόλου? Γίνεται συνοδοιπόρος του συντρόφου της στη δημιουργία μιας καλής ζωής για την οικογένειά της? Το σύγχρονο επίπεδο ζωής επιτάσσει τη γυναίκα να εργάζεται, ταυτόχρονα όμως τη διευκολύνει σε αυτό της τον ρόλο. Άλλωστε κάποια επιλογή που είναι κατάλληλη για μια γυναίκα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον μπορεί να είναι πλέον ακατάλληλη για την διπλανή της και ας ζουν στην ίδια περιοχή.
Ο ερωτισμός, η αισθητική και γενικότερα η αντίληψη και το βίωμα της γυναικείας φύσης ως αντικείμενο πόθου, αγάπης και τόπου αναπαραγωγής καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη γυναίκα από την αρχή της ζωής της. Η γυναίκα είναι κατά κανόνα αυτή που δέχεται, που εμπεριέχει, που συγκρατεί, που υπομένει, μόνο και μόνο επειδή η λειτουργία της κύησης και του τοκετού λειτουργεί σαν υποβολέας αυτού του δυναμικού. Ερήμην της λοιπόν η γυναίκα είναι εν γένει φιλόξενη και περιποιείται την αισθητική ώστε να είναι επιθυμητή. Ο τρόπος που σχετίζεται κάποια γυναίκα με το σώμα της, που το χρησιμοποιεί, το προβάλλει, το βιώνει, το αφουγκράζεται ή αδιαφορεί γι’ αυτό και το κακοποιεί με διάφορους τρόπους συνθέτει μία μοναδική εικόνα για τον ψυχισμό της. Η ταυτότητα λοιπόν της γυναίκας σήμερα και διαχρονικά σχηματίζεται και τροποποιείται μέσα από τα εκάστοτε εξωτερικά δεδομένα που έρχονται να σμιλέψουν την ψυχικής της προδιάθεση. Ως εκ τούτου, ενώ η ταυτότητα της γυναίκας μπορεί να περνά κάποιες φαινομενικά μαζικές αλλαγές, για να μην φαντάζουν αυτές ανεξήγητες, παράταιρες και αδιέξοδες οφείλουμε να τις μελετάμε και σε σχέση με τη γυναίκα που έχουμε απέναντί μας, με το ψυχικό της υλικό που έρχεται να επιδράσει στα πράγματα όπως τα πράγματα επιδρούν σε αυτό.
Είναι μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση που διαγράφεται πιο ξεκάθαρα ο ρόλος της γυναίκας και αρχίζει να αποκτά νόημα για τον παρατηρητή, που πολλές φορές μπορεί να είναι η ίδια η γυναίκα..
Η Μελίνα Μερκούρη μία γυναίκα σύμβολο, που υπήρξε πρέσβειρα της χώρας μας και του ελληνικού πνεύματος στο εξωτερικό, διακεκριμένη αγωνίστρια της δημοκρατίας μα πάνω από όλα γυναίκα, είχε πει κάποτε: «Η γυναίκα είναι δεμένη με τη ζωή την ίδια και είναι αφιερωμένη στην προστασίας της». Ας δώσουμε τη δυνατότητα στη σύγχρονη Ελληνίδα να εκφράσει τη δημιουργικότητά της και να προσφέρει τον καλύτερο εαυτό της για την πρόοδο της κοινωνίας μας. Να της δείξουμε την αγάπη μας και να πάρουμε από την αγάπη της.
